Η Δημ.Τ.Ο. Ν.Δ. Ωραιοκάστρου σας καλοσωρίζει στο Ιστολόγιο της. Μπορείτε να επικοινωνείτε μαζί μας, είτε μέσω του Ιστολογίου με σχόλιά σας, είτε με e-mail στο ndoraio@yahoo.gr για οποιοδήποτε θέμα σας απασχολεί και εμείς θα το προωθούμε ανάλογα στο αρμόδιο πρόσωπο/φορέα.
Το μόνο βέβαιο είναι πως πιστεύουν ότι μπορούν να μας τρελάνουν!
Γιατί δεν μπορεί την μία ημέρα η Ελληνίδα Επίτροπος Μαρία Δαμανάκη να σπέρνει τον πανικό, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και στο σύνολο των ευρωαγορών, με τις «αποκαλύψεις» της περί συζητήσεων, σεναρίων και πλάνων για … εξοστρακισμό της χώρας μας από τη ζώνη του ευρώ και μετά να έρχεται ο καθ’ ύλη αρμόδιος υπουργός των Οικονομικών και να κατακεραυνώνει από τηλεοράσεως όσους (;) απεργάζονται τέτοια σενάρια.
Δεν μπορεί την μια να βγαίνουν τα κυβερνητικά στελέχη και να δηλώνουν την αναγκαιότητα επίτευξης συναίνεσης για να μην ξεμείνει η χώρα από τα μνημονιακά δάνεια και τις δόσεις «που θα μας βγάλουν το καλοκαίρι» κι από την άλλη, λίγες ώρες μετά την αποτυχημένη συνάντηση των πολιτικών αρχηγών, να βγαίνει ο κύριος Παπακωνσταντίνου και να δηλώνει τη … βεβαιότητά του (;) ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να πάρει την 5η δόση του Ιουνίου!
Δεν γίνεται να δηλώνει βέβαιος ότι δεν θα ξεμείνει η χώρα από λεφτά με το…. ατράνταχτο επιχείρημα: « θα βρεθεί και θέλω να πιστεύω ότι θα βρεθεί λύση». Ούτε να μας λέει ότι ακόμα το … παλεύει γιατί «η διαπραγμάτευση δεν κλείνει αν δεν κλείσει» (;)
Δεν γίνεται η κυβέρνηση να αφήνει την Παρασκευή, σχεδόν όλη την ημέρα, την κρισιμότερη της εβδομάδας αν θέλετε, τους μικροκαταθέτες, τους Έλληνες φορολογούμενους, μισθωτούς, ανέργους, συνταξιούχους, να αναρωτιούνται πότε θα «σκάσει» η βόμβα με την οποία ώρες πριν τους είχε τρομοκρατήσει από τας Ευρώπας η κυρία Δαμανάκη. Να τρέχουν στα γκισέ των τραπεζών για να σηκώσουν τις οικονομίες τους.
Δεν είναι δυνατόν το τραπεζικό σύστημα να χάσει από τη ρευστότητά τους περί τα 1,5 δις ευρώ (αυτά που σηκώνανε οι τρομοκρατημένοι) και χθες το πρωί ο υπουργός των Οικονομικών να λέει πως οι συζητήσεις περί εξόδου από το ευρώ είναι «παραπλανητικές» , να διαβεβαιώνει πως ούτε η Ελλάδα έθεσε ποτέ τέτοιο θέμα, ούτε φυσικά οι εταίροι μας και να καταλήγει πως «δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ανησυχίας» (;)
Για να μην σχολιάσουμε το έτερο απίστευτο επιχείρημα ότι ούτε χρεοκοπία θα έχουμε, ούτε αποχώρηση από το ευρώ γιατί «η Ευρώπη γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει η μη εκταμίευση της 5ης δόσης»
Αν απορείτε τι γνωρίζει η Ευρώπη κι όχι εσείς, ο κύριος Παπακωνσταντίνου σας λύνει την απορία: «Αν ζωστούμε με πυρομαχικά και ανατιναχτούμε, θα καταστρέψουμε τους γύρω μας και θα έχουμε ανατιναχτεί και εμείς» …
σ.σ. Από τη μια το «περίστροφο στο τραπέζι» (με τα γνωστά αποτελέσματα του ΔΝΤ) και από την άλλη … «καμικάζι αυτοκτονίας» ζωσμένοι με πυρομαχικά.
Κάτι δεν πάει καλά με την…. ψυχική ισορροπία αυτής της κυβέρνησης!
Εδώ και ενάμιση χρόνο έχουμε γίνει μάρτυρες μιας πρωτοφανούς επιδρομής από την κυβέρνηση στον ελληνικό λαό, με την υπογραφή του -καταδικαστικού για τη χώρα και τους πολίτες της- Μνημονίου και τη συνακόλουθη λήψη των πιο ακραίων φορολογικών, δημοσιονομικών μέτρων που έχουν εφαρμοστεί ποτέ και τα οποία οδήγησαν σε τέτοια ύφεση και φτώχεια, ώστε δεν μπορεί να αντέξει άλλο η κοινωνία.
Η τελευταία απεγνωσμένη προσπάθεια του κ. Παπανδρέου να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με τους πολιτικούς αρχηγούς, υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκειμένου να αποσπάσει την επιδιωκόμενη συναίνεση και να καταστήσει και άλλους συνυπεύθυνους στο καταστροφικό του έργο, μπορεί να φθάνει μέχρι και σε σχηματισμό κυβέρνησης τεχνοκρατών ή και υιοθέτηση κάποιων προτάσεων της Ν.Δ. για την οικονομία.
Είναι προφανές, όμως, ότι, σε κάθε περίπτωση, ο ύστατος αυτός πολιτικός ελιγμός του πρωθυπουργού αποσκοπεί, όχι στη σωτηρία του τόπου, αλλά στην πολιτική διάσωση του ίδιου - ούτε καν της κυβέρνησής του.
Είναι σαφές ότι η μέχρι τώρα πορεία του Γ. Παπανδρέου στη διακυβέρνηση της χώρας και η αποτυχημένη συνταγή πολιτικής που ακολούθησε, φέρνοντας την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού, καθιστούν απαγορευτική την παρουσία του στο πολιτικό σκηνικό.
Και, ειλικρινά, αυτό δεν το λέμε για λόγους πολιτικής αντιπαλότητας. Είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Ασφαλώς, είναι σημαντική η υπεύθυνη στάση που θα πρέπει να τηρήσουν τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης, μέσα σε ένα κλίμα διεθνών πιέσεων και εκβιασμών και με τη χώρα να κινδυνεύει με χρεοκοπία.
Το βέβαιο είναι, όμως, ότι έχει χρεοκοπήσει πολιτικά ο ίδιος ο κ. Παπανδρέου, ο οποίος απέδειξε, με την πολιτική του, ότι είναι επικίνδυνος για τη χώρα και γι’ αυτό πρέπει να φύγει.
Το δημοψήφισμα – οφθαλμαπάτη «βυθομετρά» η κυβέρνηση. Ο πρόεδρος του ΣΕΒ πήρε την φράση που είπε ο πρωθυπουργός στο υπουργικό και την μετέτρεψε σε πολιτική πρόταση, την οποία προωθεί ασμένως η κυβέρνηση.
Ποιο είναι το πολιτικό πρόβλημα που προέκυψε; Τα νέα μέτρα. Αντί να τοποθετηθεί επ’ αυτών ο λαός, «πετάμε την μπάλα στην εξέδρα» με ένα παραπειστικό ερώτημα: μνημόνιο και μέτρα ή έξοδος από το ευρώ.
Αλλά για ποια μέτρα μιλάμε; Που είναι τα μέτρα; Τα γνωρίζουν οι πολιτικοί αρχηγοί; Τους τα έδωσε ο πρωθυπουργός; Τα έμαθε ο λαός; Το Υπουργείο Οικονομικών την Τρίτη διέψευσε τα δημοσιεύματα στις εφημερίδες διότι «αποτελούν απλές υποθέσεις και σενάρια και δεν αντιστοιχούν σε ειλημμένες αποφάσεις». Το μνημονιακό σύστημα μας κρύβει τα μέτρα που ετοιμάζει με το δημοψήφισμα!
Το θέμα δεν είναι αν θα αντέξει ο Σαμαράς στις πιέσεις – που θα αντέξει. Το πρόβλημα της χώρας είναι ότι ο Γιώργος εκβιάζει (όπως και με τις δημοτικές εκλογές). Είναι ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή του από το χειμώνα (όταν πήραν την πολιτική υπόσχεση για επιμήκυνση και μείωση επιτοκίου…) δεν έκαναν τίποτα. Το πρόβλημα είναι ότι η τρόικα δεν εμπιστεύεται τον Γιώργο, το οικονομικό επιτελείο, την κυβέρνηση. Αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα του Α. Σαμαρά…
Η μεγαλύτερη φοροεπιδρομή που έχει εξαπολυθεί ποτέ στον τόπο μας αποφασίστηκε στη χθεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Πρόκειται, ουσιαστικά, για μια ωμή, αντικοινωνική επιλογή η οποία έχει ως στόχο να μεταφερθεί στις πλάτες του ελληνικού λαού ο λογαριασμός της τραγικής αποτυχίας του Μνημονίου ελληνικής κυβέρνησης – Τρόικας.
Είναι βέβαιο ότι η κοινωνία, που ήδη δοκιμάζεται σκληρά εδώ και ενάμιση χρόνο, δεν είναι σε θέση να αντέξει τα νέα φορολογικά, δημοσιονομικά μέτρα σοκ του λεγόμενου μεσοπρόθεσμου προγράμματος που ανακοινώθηκαν.
Με την αύξηση των άμεσων φόρων και την περικοπή των συντάξεων και των κοινωνικών επιδομάτων, τα εισοδήματα εργαζομένων και συνταξιούχων μειώνονται δραματικά.
Αν συνυπολογιστούν οι αυξήσεις στις τιμές προϊόντων και υπηρεσιών από τη μετάταξή τους στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ, που αναμένεται να πυροδοτήσουν την ακρίβεια, καθίσταται σαφές ότι η αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών σχεδόν εκμηδενίζεται.
Τα μέτρα πρόκειται να νεκρώσουν πλήρως την αγορά, διευρύνοντας ακόμη περισσότερο την ύφεση, πολλαπλασιάζοντας με ταχύτερους ρυθμούς τα λουκέτα στις επιχειρήσεις και εκτοξεύοντας την ανεργία σε πρωτοφανή επίπεδα.
Για να διορθώσουν τα λάθη και τις αστοχίες τους και να κλείσουν τη «μαύρη τρύπα» των 6 δισ. ευρώ που δημιούργησαν, επιλέγουν μέτρα που θα δημιουργήσουν ακόμη μεγαλύτερα ελλείμματα, ενώ προχωρούν και σε αποκρατικοποιήσεις δημόσιας περιουσίας σε τιμές ξεπουλήματος.
Αποκλείουν την ανάπτυξη, επιμένουν να επενδύουν στην ύφεση και καταδικάζουν την κοινωνία στη φτώχεια. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα θα έχει, δυστυχώς, άμεσα, βραχυπρόθεσμα αρνητικά αποτελέσματα για τη χώρα και τους πολίτες της, που έχουν μετατραπεί εδώ και ενάμιση χρόνο σε πειραματόζωα της κυβέρνησης και της Τρόικας.
Κι όμως, να και κάποιοι που μας έβαλαν τα γυαλιά. Οι νεαροί Ισπανοί οι οποίοι επί μέρες διαμαρτύρονται κατά χιλιάδες κατά των μέτρων λιτότητας που επέβαλε η Σοσιαλιστική κυβέρνηση του Θαπατέρο. Μέτρα τα οποία επιβλήθηκαν, όχι επειδή η χώρα χρεοκόπησε όπως εμείς, αλλά για να μην μπει στο Μηχανισμό Στήριξης.
Οι νέοι λοιπόν της Ισπανίας συρρέουν κατά χιλιάδες στις πλατείες των μεγάλων πόλεων και ειδικά στην Πλατεία το Ήλιου στη Μαδρίτη. Έχουν κατασκηνώσει, κάνουν γιορτές, happening, φωνάζουν, διαμαρτύρονται, ζητούν αλλαγή πολιτικής.
Και παρ’ ότι είναι χιλιάδες δεν γίνονται επεισόδια. Εκεί δεν έχουν μπαχαλάκηδες, δεν έχουν τρελούς αντιεξουσιαστές, δεν έχουν ακροδεξιούς;
Πιθανότατα έχουν αλλά τους ενώνει ένα πράγμα. Η αγανάκτηση. Διαμαρτύρονται γιατί η ανεργία στους νέους έχει ξεπεράσει το 40%. Δουλειές ζητάνε, καλύτερη ζωή και θέλουν να μάθουν πώς το ισπανικό θαύμα μετατράπηκε σε εφιάλτη. Δεν τα έφαγαν όλοι μαζί, ζητούν να πληρώσουν οι φταίχτες.
Αλλά το σημαντικότερο είναι πως δεν υπάρχει διάλυση της χώρας. Δεν υπάρχουν νεκροί στη Marfin, ούτε ετοιμοθάνατοι από αστυνομικούς που βαράνε με μένος. 30.000 νέοι πήγαν στην πλατεία το βράδυ του Σαββάτου παρά την απαγόρευση συγκεντρώσεων. Φώναζαν, τραγουδούσαν, χόρευαν, αλλά δεν τα έσπαγαν σ’ αυτό το πρωτοφανές για την Ισπανία κίνημα διαμαρτυρίας.
Και την άλλη μέρα, δηλαδή της Κυριακή των τοπικών εκλογών, έστειλαν το δικό τους μήνυμα. Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα της Ισπανίας υπέστη μεγάλη ήττα στις περιφερειακές εκλογές κερδίζοντας το 27,98% των ψήφων, έναντι του 36,25% που κέρδισε το Λαϊκό Κόμμα (PP), με καταμετρημένο το 53,09% των ψήφων.
Στις προηγούμενες περιφερειακές εκλογές του 2007, το Σοσιαλιστικό Κόμμα (PSOE) είχε και πάλι χάσει από το PP με μικρή όμως διαφορά, 34,9% έναντι 35,6%.
Μπορούμε να γίνουμε όλοι Ισπανοί; Μπορούμε να κάνουν την πλατεία Συντάγματος, πλατεία Ταχρίρ στην Αίγυπτο ή Πουέρτα δελ Σολ στη Μαδρίτη;
Κι έπειτα να «μαυρίσουμε» όσους κάνουν μαύρη τη ζωή μας. Χωρίς να σπάσουμε, να χτυπήσουμε, να διαλύσουμε. Απλά διαμαρτυρόμενοι, χορεύοντας και τραγουδώντας.
Να γίνουμε όλοι Ισπανοί, πριν είναι αργά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, που είναι μέχρι αυτή την ώρα διαθέσιμα, φαίνεται να υπάρχει άνοδος για τη ΔΑΠ και πτώση για την ΠΑΣΠ. Σε ανοδική πορεία κινείται και η Πανσπουδαστική, σύμφωνα με "ΤΑ ΝΕΑ online".
Τα αποτελέσματα που εξέδωσαν οι φοιτητικές παρατάξεις είναι τα εξής:
- Η ΔΑΠ ανακοίνωσε αύξηση των δυνάμεων της έως και 5 μονάδες (42,12% σε 55 από 206 συλλόγους, ενώ πέρυσι είχε καταγράψει 37,13%). Στην ΠΑΣΠ έδωσε πτώση έως και οκτώ μονάδων (22,75% εφέτος, 30,5% πέρυσι). Αύξηση σχεδόν δυο μονάδων έδωσε η ίδια παράταξη, στην Πανσπουδαστική (15,5% εφέτος, 13,51% πέρυσι) και πτώση μιάμιση μονάδας σε ΕΑΑΚ και Αριστερή Ενότητα.
- Η ΠΑΣΠ καθυστέρησε περισσότερο από όλες τις παρατάξεις να εκδώσει τα πρώτα συγκεντρωτικά αποτελέσματα τα οποία και θα ανακοινώσει εντός της ημέρας.
- Η Πανσπουδαστική επιβεβαιώνει μικρή άνοδο στις δυνάμεις της (17,91% εφέτος σε 89 από 200 συλλόγους, ενώ πέρυσι είχε καταγράψει 17,52%). Έδωσε επίσης άνοδο στις δυνάμεις της ΔΑΠ (29,67% εφέτος, 27,51% πέρυσι) και μικρή πτώση στις δυνάμεις της ΠΑΣΠ (29,18% εφέτος, 30,58% πέρυσι). Πτώση έδωσε και στις παρατάξεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς και του Συνασπισμού.
Σε δήλωση του γραμματέα του Κεντρικού Συμβουλίου της ΚΝΕ Θοδωρή Χιώνης αναφέρεται ότι «το νέο και δυναμικό στοιχείο στις φετινές φοιτητικές και σπουδαστικές εκλογές, είναι ότι αναπτύχθηκε πιο αποφασιστικά συζήτηση και δράση για το τι φοιτητικό κίνημα χρειάζεται, σε συνθήκες κρίσης και έντασης της αντιλαϊκής επίθεσης, απέναντι στην εκφυλιστική κατάσταση που επικρατεί». «Οι αρνητικοί συσχετισμοί μπορούν να αλλάξουν υπέρ των φοιτητών και σπουδαστών για τα δικαιώματά τους στη μόρφωση, τη δουλειά, τη ζωή, με σκληρό καθημερινό αγώνα» αναφέρεται στην ίδια δήλωση.
Για ήττα της ΠΑΣΠ κάνει λόγο σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Νεολαία του Συνασπισμού. «Το γεγονός ότι η Αριστερή Ενότητα, όχι απλά διατήρησε τις δυνάμεις της μέσα σε ένα πολύ δύσκολο κλίμα, αλλά σε πολλούς συλλόγους εμφανίζει σημαντική άνοδο, αποτελεί παρακαταθήκη για τους αγώνες που έχουμε μπροστά μας» αναφέρει στην ανακοίνωση της.
Μια πληθωρική, δυναμική γυναίκα. Ένας άνθρωπος «ζεστός», άμεσος και γοητευτικά ειλικρινής. Σε κερδίζει αμέσως με το λαμπερό πνεύμα της και την προσωπικότητά της. Μαγεύει όποιον την ακούσει να μιλάει. Το να την ακούσει κανείς να μιλάει, είναι μια σπουδαία τύχη και ένας θησαυρός ανεκτίμητος.
Η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ γεννήθηκε στην Αθήνα, στις 29 Αυγούστου του 1926. Έλκει την καταγωγή της από την περιοχή της παλιάς Κίου της Μικράς Ασίας. Οι γονείς της κατάγονταν από τα Μουδανιά της Προύσας (ο πατέρα της) και από την Πόλη (η μητέρα της). Είναι το έκτο παιδί της οικογένειας Γλύκατζη και το μόνο που γεννήθηκε στην Αθήνα. «Όλα τα άλλα μου αδέλφια ήρθαν μικρά από την Μ. Ασία. Από τότε και μέχρι σήμερα μένουμε στον Βύρωνα, εκεί που περνάω κι εγώ τις ημέρες μου όταν έρχομαι στην Αθήνα και διαπιστώνω κάθε φορά πόσο έχει ακριβύνει η ζωή στην Ελλάδα».
Σπούδασε στο Ιστορικό Αρχαιολογικό τμήμα της Φιλοσοφικής σχολής. Μετά την αποφοίτησή της από την Φιλοσοφική σχολή, το 1950, εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών και συνέχισε τις σπουδές της στο Παρίσι, στη χώρα όπου και έμεινε για να διαπρέψει και να γράψει την λαμπρή της πορεία. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ανωτάτων Σπουδών Παρισίων το 1957 και το 1960 απέκτησε το διδακτορικό δίπλωμα στην Ιστορία από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Το δεύτερο διδακτορικό της δίπλωμα το απέκτησε το 1966 στη Φιλολογία. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της, το 1955, διορίσθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS), ενώ το 1964 λαμβάνει τον τίτλο της διευθύντριας του Κέντρου.
Το 1976, γίνεται η πρώτη γυναίκα στον κόσμο που εξελέγη Πρύτανης ενός μεγάλου πανεπιστημίου, όπως αυτό της Σορβόννης, μέσα στα 700 χρόνια της ύπαρξής του. Στο μεταξύ τιμήθηκε με τον τίτλο του Docteur des Lettres. Διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Paris 1, διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Βυζαντινής Ιστορίας και Πολιτισμού και της Χριστιανικής Εγγύς Ανατολής, και Αντιπρύτανης (1970-1973) και Πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης. Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της και αξιωματικό του Γαλλικού Στρατού, Ζακ Αρβελέρ, με τον οποίον παντρεύτηκε το 1958 και απέκτησε μια κόρη, την Μαρί Ελέν.
Είναι, επίσης, Πρύτανης και Πρόεδρος του πανεπιστημίου της Ευρώπης, Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών στην Ελλάδα και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών, διευθύντρια του Διεθνούς Ιδρύματος Ντιμίτρι Σοστακόβιτς. Στην Ελλάδα προεδρεύει επίσης του Εθνικού Θεάτρου και είναι αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Διετέλεσε, ακόμη, Πρόεδρος και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Παρισίων. Στις 15 Ιανουαρίου του 2007 αναγορεύθηκε σε επίτιμο διδάκτορα του Τμήματος Δημοσιογραφίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (ΜΜΕ) του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Έχει τιμηθεί με πληθώρα βραβείων. Το 2000, ο γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ της απένεμε το μετάλλιο του διοικητή του τάγματος της λεγεώνας της τιμής (ανώτερη διάκριση της Γαλλικής Δημοκρατίας), τιμώντας το επιστημονικό της έργο και τη διοικητική της δράση σε διάφορα γαλλικά πανεπιστήμια και στο πολιτιστικό κέντρο Georges Pompidou στο Παρίσι.
Οι ομιλίες της είναι σαν ένας χείμαρρος που παρασύρει και εντυπωσιάζει κάθε φορά τους ακροατές της. Ζωντανεύει με τρόπο ασύγκριτο την ιστορία και τους πολιτισμούς μέσα από τις αναλύσεις της. Η γνώση και η αγάπη για την ιστορία είναι ο άξονας πάνω στον οποίο κινείται. Αξιοσημείωτη είναι η αγάπη και εκτίμηση που έχουν οι μαθητές της προς εκείνη. Η ίδια παραδέχεται πως η καταγωγή των γονιών της έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ενασχόληση της με την βυζαντινή εποχή της ιστορίας. «Όταν ήμουν μικρή η μάνα μου και ο πατέρας μου, μου έλεγαν, παιδί μου εμείς έχουμε υποφέρει από δύο κακές γυναίκες: την πολιτική και την ιστορία. Λέω, γιατί από την ιστορία… Ε! μου απαντούσαν, οι Τούρκοι πήραν την Πόλη και μας έδιωξαν, εμείς ήμασταν εκεί».
Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Αξίζει να αναφερθούν μεταξύ άλλων, οι «Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα»(1960), «Το Βυζάντιο και η θάλασσα» (1966), «Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου»(1971), «Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη»(1976), «Η Πολιτική Ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας»(1976), «Βυζαντινή Γεωγραφία», «Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου», «The Making of Europe» (2000).
Γνωστή είναι και για το μεγάλο αίσθημα φιλελευθερισμού και ελεύθερης έκφρασης των ιδεών της. Η ίδια αναφέρει σε συνέντευξή της: «Ποτέ δεν επέτρεψα, ως πρόεδρος του Πανεπιστημίου της Σορβόννης να μπει στο ίδρυμα αστυνομικός χωρίς να είμαι και εγώ η ίδια μπροστά».
Κατά τη διάρκεια της πολύχρονης ακαδημαϊκής σταδιοδρομίας της, η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ αναγορεύτηκε σε Επίτιμο Διδάκτορα των Πανεπιστημίων του Λονδίνου, Βελιγραδίου, Νέας Υόρκης, Nouveau Brunswick (Καναδάς), Λίμας, Αμερικανικού Πανεπιστημίου Παρισίων, Ανωτάτης Σχολής Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών Αθηνών, Χάρβαρντ και Χάιφας. Είναι επίσης μέλος της Βρετανικής Ακαδημίας (Λονδίνο), της Βασιλικής Ακαδημίας Βελγίου, της Ακαδημίας του Βερολίνου και της Ακαδημίας Επιστημών της Βουλγαρίας.
Ορισμένες από τις σημαντικές διεθνείς διακρίσεις και τιμές που της έχουν απονεμηθεί είναι: Ταξιάρχης του Τάγματος Τιμής (Ελλάδα), Χρυσός Σταυρός Λεγεώνας Ταξιάρχης της Τιμής, Χρυσός Σταυρός Εθνικού Τάγματος Αξίας, Ταξιάρχης Τεχνών και Γραμμάτων, Χρυσός Σταυρός Τάγματος Ακαδημαϊκού Φοίνικα, χρυσό μετάλλιο του Πολίτη (Γαλλία), Ανώτατος Ταξιάρχης (Μεξικό), Ταξιάρχης Τάγματος Γέρακος (Ισλανδία), Ταξιάρχης Εθνικού Τάγματος (Λουξεμβούργο), Ανώτερος Ταξιάρχης Τάγματος Αξίας (Αυστρία), Ταξιάρχης Βασιλικού Τάγματος Dannerog (Δανία), Ταξιάρχης Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών (Πορτογαλία), Ταξιάρχης Τάγματος Αξίας (Ιταλία), τιμητικό μετάλλιο της Ακαδημίας Επιστημών Πολωνίας και Μέλος του Τάγματος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη Βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Η βιογραφία της από την Άννα Γριμάνη, κυκλοφορεί με τίτλο «Τα 600 μολύβια» και περιγράφει την εντυπωσιακή διαδρομή και τις αξέχαστες στιγμές της σπουδαίας ακαδημαϊκού.
Της Έλενας Αρώνη
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ 17/5/2011
19η Μαίου: Δικαίωμα στη μνήμη. Δικαίωμα στην ιστορία.
Η Ένωση Ποντίων Ωραιοκάστρου και Φίλων, συμμετέχοντας στις εκδηλώσεις μνήμης για την επέτειο της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, διοργανώνει -σε συνεργασία με το Δήμο Ωραιοκάστρου- ομιλία την Κυριακή 22 Μαίου 2011 και ώρα 11.30 π.μ στο δημοτικό κτίριο Π.Μελάς (ΚΑΠΗ Παλαιοκάστρου).
Κεντρική ομιλήτρια θα είναι η πρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόνης κ. Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ.
Το Δεκέμβριο του 1916, οι Τούρκοι στρατηγοί Εμβέρ και Ταλαάτ σχεδιάζουν την εξόντωση του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου. Αρχίζει άμεση εξόντωση των ανδρών των πόλεων και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικόπαιδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής, με σκοπό τη σφαγή.
Ο πληθυσμός των Ποντίων στην περιοχή του Ευξείνου Πόντου κατά την περίοδο 1914-1923 ανερχόταν στις 750.000. Στην περίοδο 1914-1918 και 1919-1923, κατόπιν συστηματικής διώξεως της τουρκικής Αρχής, 353.000 Πόντιοι χάνουν τη ζωή τους. Τα προμελετημένα σχέδια της νεοτουρκικής και της κεμαλικής Αρχής κατάφεραν την τελειωτική Γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού. Οι Τούρκοι, με την καταστροφική μανία τους, καταφέρνουν να ξεριζώσουν τους Έλληνες Ποντίους από τα παράλια του Ευξείνου Πόντου, όπου κατοικούσαν για 3000 χρόνια και είχαν αναπτύξει ένα σπουδαίο ελληνικό πολιτισμό και μια λαμπρή ιστορία. Ο ίδιος ξεριζωμός επιφέρεται κατά μήκος τις υπόλοιπης Μ. Ασίας εις βάρος Ελλήνων και άλλων μειονοτήτων, ιδιαίτερα μετά την πυρπόληση και καταστροφή της Σμύρνης.
Από τις αρχές του 1914, η γερμανική στρατιωτική αποστολή στην Κωνσταντινούπολη υπέδειξε ότι οι ελληνικοί πληθυσμοί θα δημιουργούσαν πρόβλημα για την Τουρκία, σε περίπτωση στρατιωτικής εμπλοκής με τις Δυτικές Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία) κατά συνέπεια η μετακίνηση των πληθυσμών στο εσωτερικό της Ανατολίας ήταν απαραίτητη. Η ίδια υπόδειξη έγινε το 1895-96 και 1905-07 εις βάρος των Αρμενίων, προκαλώντας τότε 400.000 θύματα. Στη συνέχεια και μέχρι το 1915, περισότεροι από 1.000.000 Αρμένιοι χάνουν τη ζωή τους, για να ολοκληρωθεί έτσι η γενοκτονία των Αρμενίων. Έλληνες και Αρμένιοι, τα δύο δυναμικότερα οικονομικά και πολιτισμικά στοιχεία σε όλη τη Μικρά Ασία και στον Πόντο, είναι οι κυριότεροι στόχοι της εθνικιστικής πολιτικής των Νεοτούρκων.
Από το 1911 οι Νεότουρκοι καθιερώνουν την υποχρεωτική στράτευση των Ελλήνων του Πόντου, η οποία ανάγκασε χιλιάδες Ποντίων να μεταναστεύσουν στη Ρωσία. Με την έναρξη του Αʼ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, η Τουρκία καλεί γενική επιστράτευση. Τα εξοντωτικά μέτρα των Τούρκων μπαίνουν σε εφαρμογή. Επιστρατεύουν τους Έλληνες της Μ. Ασίας και του Πόντου, για να τους στείλουν στο πολεμικό μέτωπο και στα τάγματα εργασίας «αμελέ ταμπουρού», «τα τάγματα θανάτου», «λευκός θάνατος», στην Ανατολία, όπου τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, πολυήμερη πεζοπορία και πολυάριθμες κακουχίες. Χιλιάδες άνδρες πεθαίνουν από τις κακουχίες και τα βασανιστήρια. Ως αποτέλεσμα δημιουργούνται οι πρώτες αντάρτικες ομάδες Ποντίων από δραπέτες, άνδρες αποφασισμένους να προστατεύσουν τον ελληνικό πληθυσμό.
Το Δεκέμβριο του 1916, οι Τούρκοι στρατηγοί Εμβέρ και Ταλαάτ σχεδιάζουν την εξόντωση του άμαχου ελληνικού πληθυσμού του Πόντου. Αρχίζει άμεση εξόντωση των ανδρών των πόλεων και γενική εξορία όλων των ανδρών και γυναικοπαίδων των χωριών στα ενδότερα της Ανατολής, με σκοπό τη σφαγή. Το πρόγραμμα ξεκινά από τις περιοχές της Σαμψούντας και της Πάφρας. Οι μαζικές εκτοπίσεις γυναικών και παιδιών από τα παράλια του Ευξείνου Πόντου στο εσωτερικό της Ανατολίας, του Κουρδιστάν μέχρι και τη Συρία, είναι πορείες θανάτου. Σφαγές, κρεμάλες και εκτελέσεις, φυλακές, λεηλασίες και βιασμοί ήταν η τακτική των νεοτούρκων, γαι να απαλλαγούν από τις μειονότητες.
Στις 19 Μαΐου το 1919, ο Μουσταφά Κεμάλ (ιδρυτής της νέας Τουρκίας) αποβιβάζεται στη Σαμψούντα, όπου οργανώνει τη δεύτερη φάση της Γενοκτονίας του Ποντιακού πληθυσμού στα παράλια του Ευξείνου Πόντου. Τα μέτρα εξοντώσεως συνεχίστηκαν μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης στις 30 Ιανουαρίου 1923 και μέχρι την ανταλλαγή των πέραν των 2.000.000 Ελλήνων από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία, και των 480.000 μουσουλμάνων από την Ελλάδα.
Έσφαζαν, βίαζαν, βασάνιζαν, κατέστρεφαν
Μετά την αποτυχημένη εκστρατεία της Ελλάδας στη Μικρά Ασία, στις 2 Φεβρουαρίου 1919 για να προστατέψει τους ελληνικούς πληθυσμούς, και μετά την προδοσία των συμμάχων Αγγλίας, Γαλλίας, Ιταλίας και της πρώην προστάτιδας Ρωσίας, στις 27 Αυγούστου του 1922, οι Τούρκοι εισέρχονται στην Σμύρνη. Για πολλές μέρες οι Τούρκοι έσφαζαν, βίαζαν, βασάνιζαν, κατέστρεφαν σπίτια και μαγαζιά, και λεηλατούσαν περιουσίες. Οι Τούρκοι εξέφραζαν τα ήθη και βάρβαρα ένστικτά τους καθʼ ολοκληρίαν. Τελικά παρέδωσαν την πόλη στις φλόγες, που ολοκλήρωσαν το έργο της καταστροφής. Πάμπολλες είναι οι μαρτυρίες ξένων, όπως η σύζυγος του Αμερικανού ιεροκήρυκα King Bridge, ο Άγγλος πολιτικός Kris Woodhouse, Dr E.P Lovejoy και τόσων άλλων.
Η πυρπόληση της Σμύρνης από τα στρατεύματα του Κεμάλ, η σφαγή, η λεηλασία και γενικά η γενοκτονία ήταν ένα έγκλημα που σχεδιάστηκε και διαπράχτηκε εν ψυχρώ, με σκοπό την πλήρη απαλλαγή της Τουρκίας από τον Ελληνισμό. Τα θύματα της σφαγής στη Σμύρνη υπολογίσθηκαν σε 150.000.
Ο Μητροπολίτης της Σμύρνης Χρυσόστομος παραμένει πιστός με το ποίμνιό του και αντί να φύγει με πλοίο Γαλλικού Ναυτικού, σαν ένας άλλος Γρηγόρος Εʼ -έναν αιώνα πριν- θανατώνεται με τον ίδιο τρόπο από τον τουρκικό όχλο. Ο Νουρεντίν Πασάς τον παραδίδει στο φανατισμένο όχλο για να τον θανατώσει. Αφού του ξεριζώνουν τη γενειάδα, βγάζουν τα μάτια του και τον χτυπούν με ρόπαλα και με μαχαίρια ωσότου να ξεψυχήσει, κατόπιν τον κρέμασαν, ό,τι απέμεινε από το σώμα του, στην πλατεία του Τιρκλίκ. Φρικτά γεγονότα, που βρίσκουν αμέτοχους και αδιάφορους τους πρώην συμμάχους και τους Αμερικανούς.
Αίσθημα ντροπής από έναν Αμερικανό διπλωμάτη
Ο τότε Αμερικανός Γενικός Πρόξενος George Horton, στο βιβλίο του «Η Μάστιγα της Ασίας», «Εξιστόρηση της συστηματικής εξόντωσης χριστιανικών πληθυσμών και της ενοχής ορισμένων Μεγάλων Δυνάμεων, μαζί με την πραγματική ιστορία της πυρπόλησης της Σμύρνης», κλείνει τη συγκλονιστική περιγραφή του για την καταστροφή της Σμύρνης με τη φράση: «Ένα από τα δυνατότερα αισθήματα που πήρα μαζί μου όταν έφυγα από τη Σμύρνη, ήταν το αίσθημα της ντροπής, γιατί ανήκα στο ανθρώπινο γένος».
Μέχρι σήμερα η Τουρκία, μετά από 80 και πλέον χρόνια, αρνείται να παραδεχθεί τα φρικτά γεγονότα εναντίον των Αρμενίων και Ελλήνων, ένα μεγάλο έγκλημα ενάντια στην ανθρωπότητα, το έγκλημα του Ξεριζωμού και της Γενοκτονίας. Η αποσιώπηση των γεγονότων της Ιστορίας από τους σημερινούς Τούρκους και τις τουρκικές κυβερνήσεις δημιουργεί το εμπόδιο για συγχώρεση και συμφιλίωση. Όπως έγραψε ο περίφημος Πόντιος συγγραφέας Δημήτρης Ψαθάς, στο βιβλίο του «Γη του Πόντου», «να ρίξουμε το πέπλο της λήθης στο παρελθόν, αλλά να ξέρουμε, όχι να κρύβουμε. Να αναγνωρίσουν οι Τούρκοι τα εγκλήματα των πατεράδων τους, αν πράγματι θέλουν και αυτοί να κατατεθούν στη σειρά των πολιτισμένων κρατών».
Η 19η Μαΐου έχει καθορισθεί η ημέρα της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού. Το Μάιο του 1919, με την άφιξη του Κεμάλ Μουσταφά στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη φάση στις διώξεις του Ποντιακού Ελληνισμού.
Το μνημόσυνο τελείται από μας τους Ποντίους πρώτης, δεύτερης και τρίτης γενεάς, εις μνήμην των χιλιάδων νεκρών συγγενών μας.
Βιβλιογραφία
Δ. Ψαθά «Γη του Πόντου»
G. Horton «The blight of Asia»
Ελευθεροτυπία -Ιστορικά «Η Γενοκτονία των Ποντίων»
Ecumenical Patriarchate-«The Black Book»
M. Housepian Dobkin-«Smyrna 1922 The Destruction of a City»
A. Haralambopoulos-«Background Paper on the Pontian Genocide»
Ανακυκλώνεις; Έχεις ακούσει; Ξέρεις τίποτα ή πετάς στους κάδους ότι σου κατέβει;
Ήξερες πως αν τα κάνεις… μαντάρα με τους μπλε κάδους παίζει να «καταστρέψεις» στην ανακύκλωση και τα υπόλοιπα;
Πάμε λοιπόν να δούμε τι δεν πρέπει να ανακυκλώνουμε:
Κουτιά από πίτσα. Οκ είναι χάρτινο… Τα λίπη και το λάδι όμως θα προκαλέσουν μία μάζα λάσπης στη διαδικασία της ανακύκλωσης!
Βρεγμένο χαρτί. Οι ίνες θα συρρικνωθούν και δεν είναι καθόλου χρήσιμες για την διαδικασία!
Καπάκια από πλαστικά μπουκάλια. Είναι κάτι που – και όμως – είναι λιγότερο πολύτιμο στην αγορά. Τι κάνουμε; Πετάμε το πλαστικό μπουκάλι, χωρίς το καπάκι! Εύκολα και όμορφα!
Κουτιά Χυμών. Προσοχή στις οδηγίες. Θα πρέπει να το δείτε πάνω στο κουτί. Η πλαστική επικάλυψη, βλέπετε, ίσως να απαγορεύει την ανακύκλωση.
Πλαστικές Σακούλες. Όταν οι κάδοι ανακύκλωσης δεν είναι αυτόματου διαχωρισμού, οι εργαζόμενοι δεν είναι δυνατόν να ανοίγουν τις πλαστικές σακούλες, για να δουν τι περιέχουν. Δεν είναι καθόλου αποτελεσματικό και ταυτόχρονα είναι επικίνδυνο. Για τον λόγο αυτό τις πετούν απλά στα σκουπίδια.
Αφρολέξ. Είναι προϊόν πετρελαίου και είναι εύφλεκτο, hellooooo.
Σιδερένιες Κρεμάστρες. Τα περισσότερα κέντρα ανακύκλωσης δεν ανακυκλώνουν το σύρμα…
Χαρτοπετσέτες. Μερικές φορές είναι ανώφελο. Να σκεφτόμαστε και τα υπολείμματα. Χαρτομάντιλα είναι μια καλή ιδέα.
Κεραμικά. Πολλοί πιστεύουν πως μία κούπα μπορεί να ανακυκλωθεί εύκολα. Αυτό όμως δεν είναι αλήθεια διότι το υλικό από το οποίο κατασκευάζεται δεν ανακυκλώνεται εύκολα μαζί με το γυαλί.
Έντονα Βαμμένα Χαρτιά. Ο,τιδήποτε έχει έντονο χημικό χρώμα λειτουργεί ως καταλύτης και δεν παρέχει το καλύτερο αποτέλεσμα στην όλη διαδικασία, δυστυχώς.
Γυμναστική στη ματαιότητα, χαρακτήρισε την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς, μετά την συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κάρολο Παπούλια και πρόσθεσε ότι ενώ συμφωνεί στους στόχους για μείωση του ελλείμματος και του χρέους, δεν δίνει στήριξη σε αποδεδειγμένα λάθος συνταγή. «Υπογράμμισα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας τα πλεονεκτήματα της πρότασής μας για το «Ζάππειο ΙΙ». Γιατί σήμερα, δυστυχώς, τα πράγματα πηγαίνουν ανάποδα. Θα πω μόνο ένα παράδειγμα: Το 2010 το έλλειμμα ήταν 10%. Σήμερα, παρά τις θυσίες -τις τεράστιες θυσίες του Ελληνικού λαού- η ίδια η Ευρώπη προβλέπει ότι το έλλειμμα και το 2011 και το 2012 θα παραμείνει στο 10%. Μιλάμε, δηλαδή, για γυμναστική στη ματαιότητα. Και αυτό δεν μπορούμε να το αφήσουμε να συνεχιστεί. Συμφωνία με την Ευρώπη στους στόχους για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους βεβαίως υπάρχει. Και λέμε «ναι». Όμως, στήριξη σε αποδεδειγμένα λάθος συνταγή λέμε «όχι», όπως είναι η σημερινή εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική, που αποδεδειγμένα είναι λάθος. Γιατί, προσέξτε: Εάν ένα μέτρο, όποιος και αν το προτείνει, είναι καλό μέτρο για την Πατρίδα, έχουμε υποχρέωση, έχουμε καθήκον να το στηρίξουμε. Εάν, όμως, ένα μέτρο βλάπτει την Πατρίδα, τότε δεν έχουμε δικαίωμα να το στηρίξουμε. Ευχαριστώ πολύ».
Η συνάντηση με τον κ. Παπούλια διήρκεσε 40 λεπτά και ο κ. Σαμαράς τον ενημέρωσε για την πρότασή του για την οικονομία υπογραμμίζοντας όπως ανέφερε τα πλεονεκτήματά της.
Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επισκέφθηκε το Προεδρικό Μέγαρο προκειμένου να ενημερώσει τον Κάρολο Παπούλια για τις οικονομικές προτάσεις που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα στο Ζάππειο.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας υποδέχθηκε τον κ. Σαμαρά, με την φράση του Θουκυδίδη “οι καιροί ου μενετοί” .
Για ζοφερό τοπίο, το οποίο δημιουργείται από την κατάσταση στην οικονομία, την ασφάλεια, την εγκληματικότητα και την λαθρομετανάστευση, έκανε λόγο ο κ. Σαμαράς και τόνισε ότι “το θέμα είναι να βρούμε τη σωστή λύση”. “Το εύχομαι”, αποκρίθηκε ο κ. Παπούλιας. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Χαίρομαι πολύ που σας βλέπω. Οι καιροί ου μενετοί. Α.ΣΑΜΑΡΑΣ: Πώς είστε; ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Καλά. Εσείς …τρέχετε. Α.ΣΑΜΑΡΑΣ: Πράγματι τρέχουμε. Είναι περίοδος που έχουμε την πρόταση για την οικονομία, έχουμε τώρα τις φοιτητικές εκλογές, έχουμε το γενικότερο πρόβλημα χρεών της οικονομίας, τα ζητήματα της ασφάλειας, λαθρομετανάστευση, εγκληματικότητα, τα οποία όλα μαζί δημιουργούν ένα ζοφερό τοπίο. Το θέμα είναι να βρούμε τη σωστή λύση. ΠΡΟΕΔΡΟΣ: Το εύχομαι. Συνάντηση με Τομεάρχες και Ευρωβουλευτές
Πριν μεταβεί στο Προεδρικό Μέγαρο, ο Αντώνης Σαμαράς, συναντήθηκε με τους Τομεάρχες και τους Ευρωβουλευτές του κόμματος.
Και είπε τόσο σε αυτούς, όσο και στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ό,τι ακριβώς είπε στον Ελληνικό λαό κατά την παρουσίαση του Ζαππείου ΙΙ.
Ότι το 2010 το έλλειμμα της χώρας ήταν 10%. Σήμερα το έλλειμμα της χώρας εμμένει στο 10% και οι προβλέψεις μιλούν από μόνες τους: το 2011 και το 2012 το έλλειμμα θα παραμείνει στο 10%.
Αυτό είναι «γυμναστική στη ματαιότητα». Ο Σαμαράς λέει «ναι» στους στόχους για μείωση του ελλείμματος και μείωση του χρέους της χώρας. Άλλωστε αυτοί είναι και Ευρωπαϊκοί και Ελληνικοί στόχοι. Όμως στήριξη στη σημερινή εφαρμοζόμενη πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου λέει «όχι».Γιατί είναι λάθος. Είπε: «αν ένα μέτρο είναι καλό, τότε είναι υποχρέωσή μας, είναι καθήκον μας να το στηρίξουμε. Αν το μέτρο όμως βλάπτει την Πατρίδα, δεν έχουμε δικαίωμα να το στηρίξουμε».
Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας είναι σαφής, κρυστάλλινος. Ας το καταλάβουν όλοι όσοι ξεκίνησαν το γαϊτανάκι της συναίνεσης και χορεύουν γύρω από τον εαυτό τους. Ο Σαμαράς δεν εκβιάζεται.
Ο κυβερνήτης, καθώς σκάφος του Πολεμικού Ναυτικού εισέρχεται στο λιμάνι του Φαλήρου, διατάζει το πλήρωμα: "προς το Θωρηκτό Αβέρωφ Ακινησία Αριστερά ". Με το σχετικό σφύριγμα, το πλήρωμα στέκεται προσοχή πάνω στο κατάστρωμα κοιτώντας προς την πλευρά του θωρηκτού Αβέρωφ και οι αξιωματικοί χαιρετούν, αποδίδοντας τιμές.
Ένα πολεμικό πλοίο που συνδέθηκε για περίπου μισό αιώνα με την ιστορία ενός έθνους, η δόξα του Πολεμικού Ναυτικού, το θωρηκτό 'Γεώργιος Αβέρωφ' τη Δευτέρα 16 Μαΐου στις 19:00 γιορτάζει το ιωβηλαίο των 100 χρόνων του. Στο Άλσος Ναυτικής Παράδοσης, στην Μαρίνα Φλοίσβου, θα πραγματοποιηθεί η επέτειος των 100 ετών από την ύψωση της σημαίας, που από τότε δεν έχει υποσταλεί ποτέ.
Το ενδοξότερο πλοίο της νεότερης Ελλάδας, το μοναδικό ελληνικό έδαφος το οποίο δεν υποδουλώθηκε ποτέ σε ξένο κατακτητή, είναι το μοναδικό πλοίο που σώζεται σ' ολόκληρο τον κόσμο, που πήρε μέρος στις δύο παγκόσμιες συρράξεις του 20ου αιώνα. Από τη στιγμή που αποκτήθηκε, όταν η Ελλάδα βρισκόταν υπό τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, το θωρηκτό Αβέρωφ συνέδεσε άρρηκτα το όνομά του με τη διαμόρφωση ιστορικών γεγονότων της χώρας.
"Ο Τυχερός Μπάρμπα Γιώργης", παρατσούκλι που πήρε από το πλήρωμά του μετά τη ναυμαχία της Έλλης ήταν η ναυαρχίδα του ελληνικού στόλου στους νικηφόρους Βαλκανικούς Πολέμους, με παρουσία συνεχή σε όλα τα πολεμικά δρώμενα της χώρας μέχρι και το πέρας του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Στη ναυμαχία της Λήμνου, στις επιχειρήσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Μικρασιατικής Εκστρατείας, με εσωτερικούς αντιπάλους, κατά το Κίνημα του 1935, όταν όντας το ισχυρότερο πλοίο των κινηματιών βομβαρδίστηκε - χωρίς επιτυχία - από αεροπλάνα των κυβερνητικών, με αποκορύφωμα τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, μέχρι και τις τελετές ενσωμάτωσης των Δωδεκανήσων και την ολοκλήρωση των συνόρων της σύγχρονης Ελλάδας, το Αβέρωφ καταξιώθηκε στη συνείδηση του λαού ως εθνικό σύμβολο.
Το θωρακισμένο καταδρομικό, όπως στην πραγματικότητα είναι, παρά την ονομασία του ως θωρηκτού, ναυπηγήθηκε στα Ναυπηγεία Ορλάντο στο Λιβόρνο της Ιταλίας την περίοδο 1908 - 1911 και εντάχθηκε στο Ελληνικό Βασιλικό Ναυτικό. Τα στρατηγικά, τεχνολογικά και επιχειρησιακά δεδομένα ενός ενδεχόμενου ναυτικού πολέμου στις ελληνικές θάλασσες κατά το 1909 απαιτούσαν την ένταξη στον ελληνικό στόλο θωρηκτής μονάδας μεγάλης ταχύτητας. Η υλοποίηση του στόχου αυτού αναλήφθηκε από το Κίνημα στου Γουδή και συγκεκριμένα από τον πλοίαρχο Δαμιανό, τον Υπουργό Ναυτικών της φιλικής προς το Κίνημα κυβέρνησης Μαυρομιχάλη και τον τμηματάρχη υλικού του Υπουργείου αυτού, πλοίαρχο Γούδα. Οι δύο άνδρες προώθησαν την αγορά του Αβέρωφ, του τρίτου πλοίου της σειράς Πίζα. Ο "Αβέρωφ" αγοράσθηκε στις 30 Νοεμβρίου 1909, αντί 22.300.000 δραχμών και το ένα τρίτο της δαπάνης καλύφθηκε από το κληροδότημα του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ.
Το 10.200 τόνων θωρακισμένο καταδρομικό, το "διαβολοβάπορο" για τους Τούρκους (σεϊτάν παπόρ), είχε ιταλικές μηχανές 19.000 ίππων, 22 γαλλικούς λέβητες, γερμανικές γεννήτριες και αγγλικά πυροβόλα 190 και 234 χιλιοστών τύπου ARMSTRONG, με μέγιστη ταχύτητα 23 κόμβους.
Καθελκύστηκε στις 12 Μαρτίου 1910, παραλήφθηκε στις 16 Μαΐου 1911 και την 1η Σεπτεμβρίου 1911 κατέπλευσε στον Πειραιά. Με πλήρωμα 20 αξιωματικών και 670 ναυτών, ήταν την εποχή εκείνη το πιο σύγχρονο και ισχυρό πλοίο στην Ανατολική Μεσόγειο και ιδιαίτερα στο Αιγαίο και έγινε αμέσως η ναυαρχίδα του απαρχαιωμένου ελληνικού στόλου.
Με την έναρξη του Πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, τον Οκτώβριο του 1912, το "Αβέρωφ", επικεφαλής του Στόλου του Αιγαίου υπό τον Ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη, απέπλευσε προς τα Δαρδανέλια. Ναυμάχησε τον οθωμανικό στόλο δύο φορές, στη Ναυμαχία της Έλλης, στις 3 Δεκεμβρίου 1912 και στη Ναυμαχία της Λήμνου στις 5 Ιανουαρίου 1913. Κατέλαβε τη Λήμνο και στον όρμο του Μούδρου, εγκαταστάθηκε το προχωρημένο αγκυροβόλιο του Στόλου. Ακολούθησε η κατάληψη του Αγίου Όρους, των νησιών του βορείου και ανατολικού Αιγαίου. Ήταν η αρχή της γέννησης του μύθου.
Η έναρξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και η πρώτη διετία αποτέλεσαν για τον Αβέρωφ μια εργώδη περίοδο, με την συμμετοχή του στη φρούρηση της εξόδου των Δαρδανελίων, τους τελευταίους μήνες του 1914. Την περίοδο 1921-1922 χρησιμοποιήθηκε ως ναυαρχίδα του Πρώτου Στόλου με ορμητήριο την Κωνσταντινούπολη και είχε ως κύρια ευθύνη την διενέργεια περιπολιών στη Μαύρη Θάλασσα. Κατά τη διάρκεια αυτών βομβάρδισε τη Σαμψούντα την 25η Μαΐου 1922.
Μετά την υπογραφή της συνθήκης της Λωζάννης συμμετείχε στην καταστολή του κινήματος των στρατηγών Λεοναρδόπουλου και Γαργαλίδη. Μια δωδεκαετία αργότερα πρωτοστάτησε στο βενιζελικό κίνημα της 1ης Μαρτίου 1935 κατά τη διάρκεια του οποίου βομβαρδίστηκε, ανεπιτυχώς, από την κυβερνητική αεροπορία. Η αποψίλωση του Στόλου από βαθμοφόρους και κατώτερα στελέχη, αμέσως μετά την καταστολή του βενιζελικού κινήματος, οδήγησε στο να περιέλθει σε κατάσταση εφεδρείας με το μεγαλύτερο μέρος του πληρώματός του να μεταφέρεται στον Ελληνικό Στρατό.
Με την έναρξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο Ελληνικός Στόλος αποδημεί στην Αλεξάνδρεια και μαζί του φεύγει και το "Γ. Αβέρωφ". Από την Αλεξάνδρεια το Θωρηκτό θα βρεθεί στη Βομβάη, περιπολώντας στον Ινδικό Ωκεανό. Με το τέλος του πολέμου, αγκυροβόλησε, μαζί με τον υπόλοιπο στόλο, στο Φάληρο, στις 17 Οκτωβρίου 1944, φέρνοντας πίσω την τότε Ελληνική Κυβέρνηση. Το 1947 συμμετείχε στους εορτασμούς για την Απελευθέρωση των Δωδεκανήσων και γερασμένο πια το 1952 διατάχθηκε ο παροπλισμός του.
Δίνοντας την τελευταία του μάχη με την ιστορική μνήμη, πέρασε για τριάντα χρόνια στο περιθώριο, έως το 1984 όταν το Πολεμικό Ναυτικό αποφάσισε να το αποκαταστήσει ως μουσείο, όπου λειτουργεί ως σήμερα, αγκυροβολημένο στο Φαληρικό, στη θέση "Τροκαντερό".
Την επανεκκίνηση της οικονομίας, την αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου και την επαναδιαπραγμάτευση των όρων του Μνημονίου προέταξε κατά την παρουσίαση των προτάσεων για την έξοδο από την κρίση ο Πρόεδρος της ΝΔ. Αντώνης Σαμαράς.
Είναι ένα πρόγραμμα υπεύθυνο, ρεαλιστικό και δίνει ελπίδα ότι μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική λύση για την έξοδο της χώρας από την κρίση.
Τα επτά βήματα
O Αντώνης Σαμαράς ανέπτυξε επτά βήματα για την επανεκκίνηση της οικονομίας:
Πρώτον μείωση των φορολογικών συντελεστών: Πρότεινε συντελεστή κερδών 15% για όλες τις εταιρίες και φορολόγηση στα μερίσματα 15% από 25 που είναι σήμερα. Ο ανώτατος συντελεστής φορολογίας εισοδήματος αρχικά από το 45% θα υποχωρήσει στο 40% και μέσα σε τρία χρόνια δεν θα ξεπερνά το 30%. Ο ΦΠΑ από 23 σε 19% για την υψηλή κατηγορία, από 13 σε 9% στη μεσαία, ενώ για τις τουριστικές επιχειρήσεις στο 4,5%. Για τα καύσιμα είπε ότι θα αφαιρεθεί σε δύο χρόνια ο επιπλέον ειδικός φόρος που μπήκε επί ΠΑΣΟΚ.
Προέταξε τη μείωση των εργοδοτικών εισφορών κατά 25% κατά το παράδειγμα της Ιρλανδίας, αλλά με δρακόντειες ποινές για τη μαύρη εργασία και σταδιακή κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων.
Δεύτερο βήμα η τακτοποίηση των εκκρεμοτήτων του παρελθόντος: Κατάργηση του πόθεν έσχες κατοικίας, όχι άλλη αύξηση στις αντικειμενικές αξίες και κατάργηση του «πόθεν έσχες» με εξαίρεση των πολιτικών. Επανέφερε την πρότασή του να εξεταστεί το «πόθεν έσχες» όσων διατέλεσαν υπουργοί από το 1974 μέχρι σήμερα.
Τρίτο βήμα η γενικότερη μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος με καθιέρωση απλού και σταθερού συστήματος με κωδικοποίηση των διατάξεων και αυστηρές ποινές για όσους φοροδιαφεύγουν.
Τέταρτο βήμα η νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, με ταυτόχρονη αεροφωτογράφηση όλης της Ελλάδας και απαγόρευση δια ροπάλου της αυθαίρετης δόμησης.
Πέμπτο βήμα θα εξοφληθούν οι εκκρεμότητες του κράτους προς τους ιδιώτες και οι οφειλές κάθε είδους. Δεν μπορεί το κράτος να πρωτοστατεί στο κίνημα δεν πληρώνω.
Έκτο βήμα η δέσμευση των τραπεζών ότι θα προσφέρουν στην οικονομία ένα μέρος 20-30% των εγγυήσεων που παίρνουν. Μέχρι στιγμής έχουν λάβει 63 δισ. και προχθές προσθέσαμε ρύθμιση για 30 δισ. «Ζήτησα από τον κ. Τρισέ να παραταθούν τα μέτρα ενίσχυσης της ρευστότητας των τραπεζών και για το 2012», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Έβδομο βήμα μέτρα μηδενικού ή ελάχιστου δημοσιονομικού κόστους, όπως επιδότηση επιτοκίου πρώτης κατοικίας κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες που θα επανενεργοποιήσει την οικοδομή που είναι η ατμομηχανή της οικονομίας. Επίσης, πρόγραμμα βελτίωσης του ενεργειακού δυναμικού των σπιτιών, αξιοποίηση των ευρωπαικών κονδυλίων, πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. Αυτές οι ανάσες μπορούν να φέρουν άμεσα στο δημόσιο ταμείο πάνω από 8 δισ. τα δύο πρώτα χρόνια.
Ειδική αναφορά έκανε στην αποκατάσταση της αδικίας στις συντάξεις των χαμηλοσυνταξιούχων όσων έπαιρναν μέχρι 700 ευρώ όπως και τις ενισχύσεις προς τους πολύτεκνους.
Το σύνολο των μέτρων επανεκκίνησης θα έχουν κέρδος μείωσης του ελλείμματος κατά 2% ανέφερε και πρόσθεσε μέτρα για την αντιμετώπιση της σπατάλης. Πρώτο την κοστολόγηση των νοσοκομείων, με πλήρη μηχανογράφηση και όρους στην συνταγογράφηση σε όλα τα επίπεδα. Πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο για τρία χρόνια και μετά μία πρόσληψη για πέντε συνταξιοδοτήσεις. Περικοπή των επιδομάτων στα ρετιρέ και ιδίως των ΔΕΚΟ. Εμείς δεν προτείνουμε οριζόντιες περικοπές ανέφερε και πρόσθεσε ότι η εφαρμογή του προγράμματος επανεκκίνησης της ΝΔ θα έχει αποτέλεσμα μείωση του ελλείμματος σε 1% του ΑΕΠ σε τρία χρόνια.
Μίλησε για θεσμικά μέτρα που θα συνοδεύσουν την επανεκκίνηση της οικονομίας προτάσσοντας τον περιορισμό της γραφειοκρατίας και έκανε ειδική αναφορά στην ανακήρυξη ΑΟΖ που, όπως είπε, φοβάται το ΠΑΣΟΚ και αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της χώρας.
Ο Αντώνης Σαμαράς απέδειξε ότι η μαζική και διαρκής κατήφεια που έχουν σπείρει στο διάβα τους οι παράξενοι άνθρωποι που απαρτίζουν την ομάδα του Γιώργου Παπανδρέου είναι δυνατόν να παύσουν. Ο χρόνος του τερματισμού της πορείας προς τα κάτω είναι η στιγμή που θα σταματήσουν να αποφασίζουν για τη μοίρα του τόπου οι εντολοδόχοι των ξένων πιστωτών και η «συμμαχία των προθύμων» που τον σιγοντάρουν.
«Είμαστε Έλληνες, είμαστε ο σπόρος που δεν πεθαίνει» φώναξε στο Ζάππειο ο Αντώνης Σαμαράς, διατρανώνονταςτο μήνυμα της σοβαρής και αξιόπιστης πατριωτικής πολιτικής που επιδιώκει να υλοποιήσει.
Με αυτό το πνέυμα και αυτή τη λογική, πράγματι υπάρχει ελπίδα για τον τόπο καιέχει ονοματεπώνυμο.
Αστυνομικοί του Ηθών της Νέας Υόρκης εισέρχονται στο ξενοδοχείο για να συλλάβουν τον ΓΔ του ΔΝΤ!!!
Ετεροχρονισμένη είναι η σύλληψη του Ντ. Στρος Καν για σεξουαλική επίθεση. Έπρεπε να έχει γίνει από καιρό. Από τότε που η κυβέρνηση αναγκάστηκε να υπογράψει το Μνημόνιο.
Εδώ κι ένα χρόνο ο κ. Στρος Καν και οι φίλοι του, κακοποιούν μια χώρα που παρά τα δικά της προβλήματα και τις ευθύνες, θα μπορούσε να σωθεί χωρίς να… βιαστεί. Ο επικεφαλής του ΔΝΤ είχε μάλιστα την ευτυχία, προτού αρχίσει να βιάζει την Ελλάδα, να το διαπραγματεύεται με τον πρωθυπουργό. Από το 2009 είχαν αρχίσει να συζητάνε πώς θα… καλοπεράσει το ΔΝΤ και οι λοιποί εταίροι μας.
Η Ελλάδα μοιάζει με μια όμορφη γυναίκα που όλα τα προηγούμενα χρόνια ντυνόταν με φανταχτερά ρούχα, στολίδια, χρυσαφικά και διαμάντια. Κι όλα αυτά τα καλούδια τα αγόραζε με δανεικά. Παρ’ ότι ήθελε να είναι πανέμορφη, ποτέ δεν έδωσε δικαιώματα για σοδομισμό.
Οι εν Ελλάδι φίλοι της τρόικας και οι αγριεμένοι τροικάνοι βρήκαν την ευκαιρία να «πάνε» με μια πανέμορφη γυναίκα. Κι ένα χρόνο τώρα ασελγούν σε βάρος της.
Έδωσε δικαιώματα για σχόλια και κακεντρέχειες; Ναι. Δεν έδωσε όμως δικαιώματα να είναι όμηρος τόσο καιρό και κάτι τύποι (σοσιαλιστές κατά τα άλλα) να της επιτίθενται σεξουαλικά.
Γι’ αυτό ίσως κάποιοι να πάνε φυλακή κάποτε, όπως ο Στρος Καν βρίσκεται τώρα στο Μανχάταν. Βεβαίως, τέτοιες συλλήψεις μόνο στις ΗΠΑ γίνονται. Στην Ελλάδα το πολύ – πολύ να έκαναν τον επικεφαλής του ΔΝΤ… σταρ σε καμιά πορνοταινία με τη Τζούλια. Ήρωα δηλαδή.
Ο Ντομινίκ Στρος Καν, ο Γενικός Διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, συνελήφθη από τις αρχές της Νέας Υόρκης στο αεροδρόμιο John F. Kennedy λίγο πριν επιβιβαστεί σε πτήση της Air France με κατεύθυνση το Παρίσι. Οι κατηγορίες που τον βαρύνουν αφορούν σεξουαλική επίθεση σε μία καμαριέρα σε ξενοδοχείο της πλατείας Times Square όπου διέμενε.
Tον Οκτώβριο του 2008 ο Στρος-Καν είχε ζητήσει συγγνώμη για ένα «σφάλμα κρίσεως» που διέπραξε στη σχέση του με μια υφισταμένη του, αλλά επέμεινε πως δεν εκμεταλλεύτηκε ούτε καταχράσθηκε τη θέση του, κάτι στο οποίο κατέληξε και εσωτερική έρευνα από επιτροπή του διεθνούς οικονομικού οργανισμού.
Είχε απολογηθεί στους εργαζόμενους στο Ταμείο, τη γυναίκα με την οποία είχε τη σχέση, Πιρόσκα Νάγκι, πρώην επικεφαλής της διεύθυνσης Αφρικής του ΔΝΤ, καθώς και στη σύζυγό του, τη γνωστή τηλεοπτική δημοσιογράφο Αν Σινκλέρ.
Ο Στρος-Καν επρόκειτο να λάβει μέρος την Δευτέρα στη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών των χωρών-μελών της Ευρωζώνης στις Βρυξέλλες και να εκφωνήσει ομιλία στο 12ο οικονομικό φόρουμ που διοργανώνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Μια μεγάλη επιτυχία είχε το “Πρώτο Θέμα της Κυριακής” και είναι άξια αναφοράς διότι εγείρονται μείζονα θέματα για την κυβέρνηση. Ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Der Spiegel, Κ. Ράιερμαν, ο άνθρωπος που υπέγραψε το δημοσίευμα που προκάλεσε πανικό το βράδυ της Παρασκευής, δίνει συνέντευξη και λέει γιατί και πως το έγραψε το θέμα της πιθανής εξόδου από τη χώρα. Όπως αναφέρει λοιπόν, η ίδια η ελληνική κυβέρνηση ζήτησε από τις γερμανικές και κοινοτικές αρχές να ετοιμάσουν μια μελέτη για τις επιπτώσεις της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη Λέει επίσης, και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι ένα έγγραφο που συνέταξε ο κ. Σόϊμπλε και αναφέρεται στην περίπτωση εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, βρισκόταν στον χαρτοφύλακα του γερμανού υπουργού κατά τη μυστική σύσκεψη στο Λουξεμβούργο. Θα πει κάποιος «γιατί να πιστέψουμε ένα δημοσιογράφο από τη Γερμανία. Ότι θέλει γράφει, ότι θέλει λέει». Όμως, το θέμα είναι ότι η κυβέρνηση έχει διαψεύσει το σενάριο εξόδου από το ευρώ, δεν έχει διαψεύσει όμως αν έχει απευθυνθεί για μελέτη που θα δείχνει τις επιπτώσεις μιας τέτοιας κίνησης. Επίσης, την είδηση αυτή στον κ. Ράιερμαν δεν του την έδωσε κάποιος ανόητος που φαντάζεται σενάρια. Είναι σίγουρο ότι του την έδωσαν από την γερμανική κυβέρνηση, πιθανότατα και ο ίδιος ο Σόϊμπλε. Ούτε επελέγη τυχαία να δημοσιοποιηθεί το θέμα, την ώρα της συνεδρίασης στο Λουξεμβούργο. Ήθελαν να πιέσουν την Ελλάδα, να τη ρίξουν στο καναβάτσο και να μην έχει άλλες αντιστάσεις σε ότι της ζητηθεί. Διότι, απ’ ότι μαθαίνουμε μέσα στη σύσκεψη ο Γ. Παπακωνσταντίνου έφαγε άγριο «ξύλο» από τους υπόλοιπους. Οι μεν έλεγαν ότι δεν πρέπει καν να σκέφτονται έξοδο από την Ευρωζώνη γιατί θα διαλυθεί το ευρώ. Οι δε ασκούσαν σκληρή κριτική στην κυβέρνηση διότι δεν έχει κάτι και πολλά πράγματα. Όπως και να έχει, το γερμανικό δημοσίευμα δεν ήταν τυχαίο, δεν ήταν και τόσο προβοκατόρικο και ίσως υπάρχει εμπλοκή της ελληνικής κυβέρνησης. Κάτι βρομάει εδώ και κάποιος πρέπει να μας το ξεκαθαρίσει.
Pläne für eigene Währung
Griechenland erwägt Austritt aus der Euro-Zone
Von Christian Reiermann
Papandreou offenbar keine andere Möglichkeit mehr: Nach Informationen von SPIEGEL ONLINE überlegt seine Regierung, den Euro aufzugeben und wieder eine eigene Währung einzuführen.
Alarmiert durch die Bestrebungen hat die EU-Kommission für den Freitagabend zu einem Krisentreffen nach Luxemburg geladen. Das Treffen findet im Château de Senningen statt, das von der luxemburgischen Regierung für offizielle Termine genutzt wird. Neben dem möglichen Austritt Griechenlands aus der Währungsunion steht auch eine baldige Umschuldung des Landes auf der Tagesordnung. Ein Jahr nach Ausbruch der Griechenland-Krise bedeutet dies für die Europäische Währungsunion einen existentiellen Wendepunkt - unabhängig davon, für welche Variante sie sich entscheidet.
Wegen der angespannten Lage wurde für das Treffen in Luxemburg höchste Vertraulichkeit verordnet, nur die Finanzminister und je ein enger Mitarbeiter dürfen kommen. Für Deutschland nehmen Finanzminister Wolfgang Schäuble (CDU) und Finanzstaatssekretär Jörg Asmussen teil.
Schäuble will die Griechen unter allen Umständen vom Euro-Austritt abhalten. Eine interne Vorlage seines Ministeriums, die er mit nach Luxemburg nahm, warnt vor den Folgen. "Es wird zu einer erheblichen Abwertung der neuen Inlandswährung gegenüber dem Euro kommen", heißt es darin. Schätzungen zufolge sei mit einem Kursverlust von bis zu 50 Prozent zu rechnen. Dadurch wachse die Verschuldung Griechenlands drastisch an. Schäubles Fachleute rechnen damit, dass die Staatsschuld nach der Abwertung auf rund 200 Prozent des Bruttoinlandsprodukts steigen würde. "Eine Umschuldung wäre unumgänglich", warnen sie. Im Klartext: Griechenland wäre pleite.
Massive Auswirkungen für die Wirtschaft in Europa
Zwar ist umstritten, ob ein Euro-Austritt Griechenlands juristisch überhaupt möglich wäre - nach Ansicht von Rechtsexperten müsste das Land dafür gleichzeitig auch die Europäische Union insgesamt verlassen. Allerdings ist fraglich, ob die anderen Mitglieder der Währungsunion der Regierung in Athen einen einseitigen Austritt aus der Euro-Zone tatsächlich verwehren würden.
Fest steht: Die Maßnahme hätte nach Einschätzung der Schäuble-Beamten massive Auswirkungen auf das Wirtschaftsleben in Europa. "Die Währungsumstellung würde eine Kapitalflucht auslösen", schreiben sie. Griechenland könnte sich gezwungen sehen, Kapitalverkehrskontrollen einzuführen. "Dies wäre mit den Grundfreiheiten des europäischen Binnenmarkts nicht in Einklang zu bringen." Zudem wäre das Land für viele Jahre vom Kapitalmarkt abgeschnitten.
Darüber hinaus würde der Austritt eines Landes aus der Währungsunion "das Vertrauen in das Funktionieren der Euro-Zone schwer beschädigen", heißt es weiter. Internationale Investoren müssten damit rechnen, dass künftig weitere Euro-Mitglieder austreten wollten. "Dies würde zu Ansteckungseffekten in der Euro-Zone führen."
Die deutschen Steuerzahler käme der Schritt teuer zu stehen
Schwere Auswirkungen hätte ein Ausscheren Griechenlands auf den noch immer angeschlagenen Bankensektor, vor allem im eigenen Land. Durch den Währungsschnitt "wäre das gesamte Eigenkapital des Bankensystems aufgezehrt, die Banken des Landes wären schlagartig insolvent". Doch auch die Banken in anderen Ländern hätten zu leiden. "Deutsche und ausländische Kreditinstitute müssten mit erheblichen Verlusten auf ihre Forderungen rechnen", heißt es in dem Papier.
Auch die Europäische Zentralbank (EZB) wäre betroffen. Sie müsste "einen wesentlichen Teil ihrer Forderungen als uneinbringlich abschreiben". Zu den Krediten an Banken kämen noch die Bestände an griechischen Staatsanleihen hinzu, welche die EZB in den vergangenen Monaten aufgekauft hat. Ihr Volumen schätzen die Schäuble-Beamten auf mindestens 40 Milliarden Euro. "Deutschland müsste entsprechend seinem EZB-Kapitalanteil von 27 Prozent den größten Teil der Verluste tragen."
Unter dem Strich käme ein Austritt Griechenlands mit anschließender Staatspleite die Euro-Staaten und ihre Steuerzahler noch teurer zu stehen. Zusammen mit dem Internationalen Währungsfonds haben sie dem Land Hilfen in Höhe von 110 Milliarden Euro bewilligt - von denen rund die Hälfte bereits ausgezahlt wurde. "Die Euro-Staaten müssten nach der Insolvenz des Landes auf einen Teil ihrer Forderungen verzichten."
Η 3η του Μάρτη του 2010, θα μείνει στην ιστορία. Ο Γιώργος Παπανδρέου Β΄ παρέδωσε τη χώρα στους γιάπηδες των Βρυξελλών. Φτάσαμε εδώ, επειδή μια ανίκανη κυβέρνηση, που σύμφωνα με τον Αλμούνια, «νόμιζε ότι θα πάει μια ευχάριστη εκδρομή», λειτουργούσε ως 15μελές! Και σήμερα μας έδωσε και καταλάβαμε! Τα μέτρα που μας εισηγήθηκαν οι χαμηλόβαθμοι γιάπηδες των Βρυξελλών, μια περήφανη κυβέρνηση θα τα πέταγε εκεί που πρέπει: στον κάλαθο των αχρήστων! Δε θα λύσουν το πρόβλημα. Το μόνο που θα καταφέρουν είναι να μας οδηγήσουν σε αδιέξοδο. Να μας καταστήσουν εσαεί ομήρους. Εξηγώ: Διόγκωση του χρέους: Η Ελλάδα έχει τρία βασικά προβλήματα δημόσιο χρέος, έλλειμμα και χαμηλή ανταγωνιστικότητα. Οι γιάπηδες των Βρυξελλών για να μειώσουν το έλλειμμα στο 3%,αυξάνουν το δημόσιο χρέος και πλήττουν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας.Αυτό οδηγεί στη χρεοκοπία. Αν δεν αυξήσουμε την παραγωγικότητα, δεν πετύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης, στο εγγύς μέλλον δε μπορέσουμε να εξυπηρετήσουμε το χρέος μας. Βαθειά ύφεση:
Τα εξοντωτικά μέτρα που ανακοίνωσε ο ΓΑΠ μειώνουν το διαθέσιμο εισόδημα, περιορίζουν τη ζήτηση και αυξάνουν τον κόστος παραγωγής. Και ένας πρωτοετής φοιτητής οικονομικών γνωρίζει ότι αυτή είναι συνταγή ύφεσης! (Δε χρειάζεται να είναι «τεχνοκράτης» του ΔΝΤ και «εμπειρογνώμων» της ΕΕ!) Ελλοχεύουν ακόμα δύο κίνδυνοι: Η αύξηση στα καύσιμα θα μεταφερθεί στον τελικό καταναλωτή, οπότε τα νοικοκυριά θα δουν τις τιμές στα ράφια να παίρνουν την ανιούσα. Ο δεύτερος κίνδυνος είναι η αύξηση της ανεργίας. Και η συνέχεια; Αφήστε την καλύτερα! Η ύφεση θα οδηγήσει σε μειωμένους τζίρους. Οι μειωμένοι τζίροι σε λιγότερα έσοδα! Παράλληλα, η ραγδαία άνοδος της ανεργίας θα οδηγήσει στην αύξηση των σχετικών επιδομάτων (άρα μεγαλύτερες δαπάνες) και μείωση του διαθεσίμου εισοδήματος, άρα περαιτέρω ύφεση! Κοινωνική ρήξη Όλοι συμφωνούν ότι στο δημόσιο χρειάζονται περικοπές. Όμως το ποσό που θα εξοικονομηθεί με τις σημερινές περικοπές, μπορεί να βρεθεί και αλλού. Γιατί η Ε.Ε. επιμένει σθεναρά στη μείωση μισθών και συντάξεων; Αυτή η βίαιη λιτότητα θα προκαλέσει κοινωνικές εντάσεις, θα οδηγήσει τμήματα της κοινωνίας εκτός οικονομικής ζωής και θα διαρρήξει τον κοινωνικό ιστό της χώρας, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Τα μελλοντικά νέα μέτρα: Στο κλίμα αυτό είναι σχεδόν βέβαιο ότι η κυβέρνηση δε θα πετύχει τους στόχους και τις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει. Αν η χώρα διολισθήσει σε μια ύφεση της τάξεως του 2%, τότε τα μέτρα που ανακοινώθηκαν θα αποδειχθούν ανεπαρκή (και ήπια!) γιατί απλούστατα άλλαξε η βάση επί της οποίας υπολογίστηκαν! Αρά μην εκπλαγείτε, αν στο τέλος Μαρτίου αρχίσει η φιλολογία για πρόσθετα μέτρα. Ύστερα; Το σενάριο θα αρχίσει ξανά! Η ανεπάρκεια της Ε.Ε. και το 3% Δυστυχώς η Ε.Ε είναι δέσμια του στόχου: έλλειμμα 3%. Όμως ο στόχος αυτός τέθηκε όταν η Ε. Ε ήταν σε περίοδο οικονομικής σταθερότητας. Σήμερα, που τα δεδομένα άλλαξαν, έχει ξεπεραστεί! Επομένως είναι λάθος να αντιμετωπίσουμε μια κρίση με ξεπερασμένα εργαλεία! Το δεύτερο λάθος: Οι εμπνευστές αυτών των εργαλείων, για να μας αποδείξουν την ορθότητά τους, επιμένουν στην χρησιμοποίησή τους! Σαν το γιατρό που επιμένει σ’ ένα φάρμακο, επειδή τον πληρώνει η φαρμακοβιομηχανία! Αν η Αμερική το 1929, διατηρούσε έλλειμμα 3%, δε θα έβγαινε ποτέ από την κρίση! Αν η Ευρώπη μετά τον Β Παγκόσμιο διατηρούσε έλλειμμα 3%, θα ήταν ακόμα υπό ανοικοδόμηση! Ο Ομπάμα για το 2010 προσδοκά ανάπτυξη 3.5% με έλλειμμα 11%. Με άλλα λόγια χρησιμοποιεί το έλλειμμα για να πυροδοτήσει την ανάπτυξη.
Το πακέτο βοήθειας που έχει χορηγηθεί στην Ελλάδα χρειάζεται «περαιτέρω προσαρμογή» δήλωσε στους δημοσιογράφους ο επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν Κλόντ Γιούνκερ, μετά το πέρας της έκτακτης συνάντησης. Σύμφωνα με το Βloomberg, o Γιούνκερ, ο οποίος είναι και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου, επανέλαβε ότι δεν τίθεται θέμα αναδιάρθωσης του ελληνικού χρέους. «Η εκτίμησή μας είναι ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα πρόγραμμα περαιτέρω προσαρμογής. Αυτό πρέπει να το δούμε αναλυτικά. Όλα θα συζητηθούν στην επόμενη συνάντηση» κατέληξε. Στην έκτακτη συνάντηση που έγινε στο Λουξεμβούργο συμμετείχαν, σύμφωνα με πληροφορίες οι υπουργοί Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, της Γαλλίας Κριστίν Λαγκάρντ, ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο πρόεδρος της ΕΚΤ Ζαν Κλόντ Τρισέ και ο επίτροπος Όλι Ρεν. H επιμήκυνηση του ελληνικού χρέους με ταυτόχρονη επιμήκυνηση του Μνημονίου ήταν -σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύονται στον Τύπο του Σαββάτου- τα θέματα που συζητήθηκαν στη συνάντηση. Πληροφορίες που επικαλούνται Τα Νέα του Σαββάτου αναφέρουν ότι το πακέτο που συζήτησε ο κ. Παπακωνσταντίνου με τους ομολόγους του περιλαμβάνει τη συνολική αναθεώρηση του Μνημονίου με «χαλάρωση» των στόχων, ώστε η μείωση του ελλείμματος να επιτευχθεί όχι το 2014, αλλά λίγα χρόνια αργότερα. Επιπλέον, η ελληνική κυβέρνηση διεκδικεί να εξασφαλίσει ότι η τρόικα θα καλύψει μέρος των δανειακών αναγκών του 2012 (περίπου 27 δισ. ευρώ), καθώς δεν επαρκεί το υπάρχον δάνειο και η πιθανότητα εξόδου στις αγορές απομακρύνεται. Το κρίσιμο θέμα, σύμφωνα με πηγές της εφημερίδας, είναι τι θα γίνει με το ιδιωτικό δάνειο, δηλαδή αυτό που διακρατούν οι τράπεζες και τα Ταμεία. Η Αθήνα φέρεται να προκρίνει λύση εθελοντικής επιμήκυνσης. Σύμφωνα με την Καθημερινή του Σαββάτου, η πρόταση της Γερμανίας αφορούσε την επιμήκυνση για τα ελληνικά ομόλογα που λήγουν το 2012, δηλαδή ένα ποσό τουλάχιστον 27 δισ. από τα 35 δισ. ευρώ που έχουν στην κατοχή τους τράπεζες, ταμεία και ιδιώτες. Το υπόλοιπο ποσό, καθώς και τα προβλεπόμενα ελλείμματα του 2012 θα καλυφθούν από τις τελευταίες δόσεις του δανείου των 110 δισ. ευρώ. Κατά τις πληροφορίες της ίδιας εφημερίδας, η επιμήκυνση θα γίνει σε εθελοντική βάση. Επιπλέον, πηγές που βρίσκονται κοντά στη διαδικασία έλεγαν ότι νομικοί που υποστηρίζουν την κυβέρνηση θεωρούν ότι μια εθελοντική επιμήκυνση δεν θεωρείται πιστωτικό γεγονός, άρα δεν ενεργοποιούντα τα ασφάλιστρα έναντι πιστωτικού κινδύνου. Το εσωτερικό έγγραφο του Σόιμπλε Στο μεταξύ, όπως γράφει η Deutsche Welle ο γερμανός υπουργός Οικονομικών Σόιμπλε φερόταν κατά την σύσκεψη στο Λουξεμβούργο είχε μαζί του εσωτερικό έγγραφο το οποίο προειδοποιεί για τις συνέπειες εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη. Μεταξύ άλλων, το έγγραφο φέρεται να εκτιμά ότι υιοθέτηση εθνικού νομίσματος θα σήμαινε σημαντική υποτίμησή του έναντι του ευρώ μέχρι και κατά 50%, κάτι που θα εκτόξευε το ελληνικό χρέος στο 200% του ελληνικού ΑΕΠ. Αυτό θα καθιστούσε «αναπόφευκτη την αναδιάρθρωση», με λίγα λόγια η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε, φέρεται να υποστηρίζει η έκθεση. Οι επιπτώσεις θα ήταν αρνητικές και στον ελληνικό αλλά και τον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα και φυσικά για την ΕΚΤ και τη Γερμανία που έχει συνεισφέρει με τη μερίδα του λέοντος στη διάσωση, επισημαίνει το περιοδικό.
Η γιορτή της μητέρας δεν αντιπροσωπεύει μόνο μια καθιερωμένη ημέρα για την αναγνώριση και εκτίμηση της μητρότητας. Αποτελεί μια ιδιαίτερη ημέρα για όλους μας.
Είναι η παγκόσμια αναγνώριση της ιερής αποστολής και της κοινωνικής προσφοράς της μητέρας. Είναι η γιορτή της παντοτινής, άδολης και ακατάλυτης αγάπης, της αφοσίωσης, της στοργής και της θυσίας.
Σε μια εποχή που μεταβάλλεται με ραγδαίους ρυθμούς, ο ρόλος της μητέρας γίνεται διαρκώς πιο δύσκολος και απαιτητικός. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον αντί η πολιτεία να στηρίξει έμπρακτα τον ρόλο αυτό, με τα τελευταία μέτρα που επιβλήθηκαν, η θέση της εργαζόμενης μητέρας καταρρακώνεται ακόμη περισσότερο.
Η Νέα Δημοκρατίαείχε προωθήσει σειρά ρυθμίσεων για τις γυναίκες και τη μητρότητα.
- Για την εργαζόμενη γυναίκα- μητέρα θεσμοθετήσε τον Ν. 3488/2006 για την ίση μεταχείριση ανδρών και γυναικών στην εργασία.
- Με την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, αναγνωρίστηκε η μητρότητα ως κοινωνική θητεία, παρέχοντας τη δυνατότητα αναγνώρισης πέντε ετών πλασματικού χρόνου εργασίας σε όλους τους ασφαλιστικούς φορείς.
- Μείωσε τις ασφαλιστικές εισφορές σε ποσοστό 50% για το πρώτο δωδεκάμηνο μετά τη γέννηση του παιδιού για όσους έχουν μέχρι τρία παιδιά που αποκτήθηκαν από 1-1-2000.
- Θεσμοθέτησε την πρόσθετη άδεια προστασίας μητρότητας έξι μηνών, αμέσως μετά τη λήξη της άδειας λοχείας που προσφέρει τη δυνατότητα στην εργαζόμενη μητέρα να μείνει περισσότερο με το μωρό της απολαμβάνοντας μαζί του τους πρώτους μήνες της ζωής του.
-Μείωσε τον φόρο αναλογικά με τον αριθμό των τέκνων, που συντηρεί ο κάθε φορολογούμενος.
- Ψήφησε, επίσης, την εξαίρεση της δαπάνης αγοράς ή ανέγερσης πρώτης κατοικίας από το τεκμήριο απόκτησης περιουσιακών στοιχείων.
- Πήρε σημαντικά μέτρα για τις τρίτεκνες οικογένειες, ώστε να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα με τις πολύτεκνες.
- Θεσμοθέτησε τον Ν. 3500/2005 κατά της ενδοοικογενειακής βίας.
- Σύστησε την Εθνική Επιτροπή για την Ισότητα Γυναικών και Ανδρών, ως μόνιμο βήμα κοινωνικού διαλόγου.
Τα παραπάνω αποτελούν μόνο σταχυολόγηση των σημαντικότερων μέτρων υπέρ των γυναικών.
Η στάση της σημερινής Κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται απροκάλυπτα εχθρική και αντικοινωνική απέναντι στις γυναίκες-μητέρες. Συστηματικά αφαιρεί και ακυρώνει κίνητρα, επιδόματα και ενισχύσεις που συνθέτουν το στοιχειώδες πλαίσιο της οικογενειακής και δημογραφικής πολιτικής της χώρα μας.
Η Νέα Δημοκρατία είναι αντίθετη σε ρυθμίσεις που μειώνουν την προστασία της γυναίκας-μητέραςκαι ακυρώνουν τη συνολική πολιτική στήριξης της Ελληνικής οικογένειας.
Καλούμε τηνπολιτεία ν’ αγκαλιάσει και να βοηθήσει την κάθε μητέρα στο έργο και την αποστολή της.