“Θα σας συλλάβω ΟΛΟΥΣ…” (καταπληκτικό βίντεο)

Ανοιχτή επιστολή της Τ.Ο. Νέας Δημοκρατίας Ωραιοκάστρου

Προς εκπροσώπους των άλλων κομμάτων με αφορμή την σύσκεψη που συγκαλεί την Παρασκευή 27 Απριλίου ο Δήμαρχος Ωραιοκάστρου κ. Σαραμάντος προκειμένου να οργανώσουν τα της προεκλογικής περιόδου.

Εκφράζοντας την βεβαιότητα μας για την διεξαγωγή του προεκλογικού αγώνα σε ήπιο και πολιτισμένο κλίμα και έχοντας ως στόχο την αποφυγή της ρύπανσης από τις προεκλογικές αφίσες αλλά και την υπερβολική διακίνηση προεκλογικού υλικού, παίρνουμε την πρωτοβουλία να προτείνουμε στα άλλα κόμματα και στον Δήμο Ωραιοκάστρου να «απαγορευτεί» η ανάρτηση πανώ, αεροπανώ και πάσης φύσεως όμοιων αντικειμένων.

Η διάθεση χώρων στα κόμματα (ή κατασκευή των χώρων αυτών) όπως και κάθε τι που προκαλεί δαπάνες σε βάρος των προϋπολογισμού του δήμου μας θα ήταν πρόκληση για τους ψηφοφόρους του Ωραιοκάστρου.

Περιοριζόμαστε σ’ αυτά τα ελάχιστα και αυτονόητα.

Σ’ αυτά που θα μας δώσουν την ελπίδα ότι την αφετηρία μιας σταδιακής μετατροπής της χώρας θα αποτελέσουν τα μικρά βήματα και όχι απαραίτητα τα άλματα.

Για το Δ. Σ.

ο πρόεδρος   Η. Ζιακούλης

ο γεν. γραμ.  Δ. Λιοτήρης

Ο Θεόδωρος Καράογλου στο Ωραιόκαστρο.

Θεσσαλονίκη, 23 Απριλίου 2012

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Αύριο Τετάρτη 25 Απριλίου ο Θεόδωρος Καράογλου, Βουλευτής ΝΔ, Β’ Περιφ. Θεσσαλονίκης, θα βρεθεί στο Παλαιόκαστρο στο Κτίριο «Παύλος Μελάς» στις 20:30 για να συναντήσει και να συζητήσει με τους κατοίκους του Ωραιοκάστρου.

Θεόδωρος Καράογλου

Βουλευτής Ν.Δ. Β’ Περ. Θεσσαλονίκης

Υπεύθυνος Τομέα Πολιτικής Ευθύνης

Μακεδονίας-Θράκης

Δήλωση του Θεόδωρου Καράογλου με την ευκαιρία της παρουσίασης του προγράμματος της ΝΔ από τον Αντώνη Σαμαρά στο Ζάππειο

«Σήμερα από το βήμα του Ζαππείου, ο Πρόεδρός μας, ο Αντώνης Σαμαράς έδωσε το στίγμα της διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία, έδωσε απαντήσεις. Σαφείς, συγκεκριμένες απαντήσεις και προτάσεις μέσα από την παρουσίαση του οικονομικού προγράμματος της Νέας Δημοκρατίας για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, για την έξοδο της χώρας από την ύφεση, στην οποία έχει βυθιστεί από τις πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, με αποκορύφωμα την πολιτική της κυβέρνησης του Γ. Παπανδρέου, πολιτική που με σθένος υποστήριξε ως κορυφαίος υπουργός, ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, ο κ. Βενιζέλος.   

Όπως τόνισε ο Πρόεδρός μας,  η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας επαληθεύθηκε και στο εσωτερικό της χώρας, αλλά και από το εξωτερικό.  Η Νέα Δημοκρατία έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα άμεσης αντίδρασης με τέσσερα βασικά νομοσχέδια πυλώνες ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής μέσα στις πρώτες κιόλας έξι εβδομάδες της νέας διακυβέρνησης της χώρας. 

Οι δυνατότητες και τα μέσα είναι μπροστά μας. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω μερικά σημαντικά σημεία του προγράμματος μας, που παρουσίασε σήμερα ο Πρόεδρός μας. Αυτό που χρειάζεται είναι άμεση περιστολή της σπατάλης, αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, έμφαση στις νέες επενδύσεις για νέες θέσεις εργασίας με την αξιοποίηση των κοινοτικών κονδυλίων του ΕΣΠΑ, προγραμματισμός της ενεργειακής πολιτικής της χώρας, ανασύσταση των ναυπηγείων, μείωση της φορολογίας, χτύπημα κατά της φοροδιαφυγής και κατά της γραφειοκρατίας, οριστική τακτοποίηση αυθαιρέτων με χωροταξικό σχεδιασμό, καθετοποίηση και εξαγωγή προϊόντων πρωτογενούς παραγωγής, προγράμματα αξιοποίησης και αύξησης του τουρισμού της χώρας.

Και για να τα επιτύχουμε όλα αυτά, για να μπορέσει η χώρα να γυρίσει σελίδα και να ξαναβρεί τον προσανατολισμό της στην ανάπτυξη και την πρόοδο χρειάζεται ξεκάθαρη, δυνατή εντολή αυτοδυναμίας στις 6 Μαΐου».

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ της Δημ. Τ.Ο. ΝΔ Ωραιοκάστρου για την Παρουσίαση του Κυβερνητικού Σχεδίου για την Οικονομία από τον Πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά

Τις προτάσεις του για την έξοδο από την κρίση, με έμφαση στα ισοδύναμα μέτρα, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τις ιδιωτικοποιήσεις, τη φοροδιαφυγή, τα αναπτυξιακά μέτρα και τη μείωση των κρατικών δαπανών, παρουσίασε από το Ζάππειο o πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς.

«Προβλέψαμε ότι το Μνημόνιο θα αποτύχει, επιμείναμε σε πολιτική που θα μείωνε το έλλειμμα αλλά παράλληλα θα ‘έτρεχε’ την ανάπτυξη. Τσακωθήκαμε με τους εταίρους μας γι΄αυτό. Δυστυχώς δικαιωθήκαμε. Ψηφίσαμε τη δεύτερη δανειακή σύμβαση επειδή μέσω αυτής «κουρεύτηκε» το χρέος. Τώρα, είμαστε έτοιμοι για αναπτυξιακή πολιτική που θα βάλει τέρμα στην κρίση, διότι η Ελλάδα είναι μία πλούσια χώρα που οδηγήθηκε στην χρεοκοπία. Ιδού οι προτάσεις μας».
Σ΄αυτόν τον άξονα κινήθηκε ο Αντώνης Σαμαράς στην παρουσίαση του οικονομικού κυβερνητικού προγράμματος της ΝΔ στο Ζάππειο – παρουσία του Κώστα Καραμανλή και όλου του στελεχιακού δυναμικού του κόμματος. Ιδιαίτερα επέμεινε στο «σχέδιο» που, όπως είπε, έχει επεξεργασθεί «μέχρι το τελευταίο ευρώ» το επιτελείο του.
Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ που περιορίσθηκε σε οριζόντιες περικοπές μισθών συντάξεων και σε συνεχείς φόρους, και «υπέγραψε ένα Μνημόνιο χωρίς να το διαβάσει, κατά δήλωση στελεχών του», με μόνο μέλημα «να συντηρήσει τους κομματικούς στρατούς τους».
Σε αντίθεση με την Αριστερά «που ελπίζει στην κρίση, τρέφεται απ΄αυτήν και κερδοσκοπεί πολιτικά όταν έρχεται».
Και σε αντίθεση με τα νεότερα κόμματα που τοκίζουν στην απελπισία του κόσμου  «και ρίχνουν μεγάλες κουβέντες χωρίς προτάσεις».

Το δια ταύτα;
Ζούμε στα τελειώματα της Μεταπολίτευσης.
Κοντά στην επιλογή να πάρουμε τα βουνά ή να δώσουμε ευκαιρία.
Μία ευκαιρία όμως, την τελευταία.
Γιατί αυτή η ευκαιρία είναι το μέλλον μας το ίδιο, το μέλλον των πατεράδων και το μέλλον των παιδιών μας.
Κι αυτή η ευκαιρία δεν είναι για παζάρια, δεν είναι για «ίσως», δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι «ωχ αδελφέ», δεν είναι «όλοι ίδιοι είναι μωρέ». Είναι το δικό μας «ελευθερία ή θάνατος» 191 χρόνια μετά.
Ξέρουμε όλοι ότι, για χρόνια θα πληρώνουμε το παρελθόν που οικοδόμησαν κάποιοι στις πλάτες και την υπομονή μας. Αυτοί που ενίοτε ξεδίψαγαν πίνοντας τον ιδρώτα μας με καλαμάκι. Και φταίξαμε κι εμείς, γιατί κάποτε τους αφήσαμε λάσκα τα μπόσικα της υπομονής και της ελπίδας μας. Και σήμερα το πληρώνουμε, αλλά ταυτόχρονα λέμε «ως εδώ, τώρα εμείς αποφασίζουμε, κρίνουμε, επιλέγουμε με κοινή λογική και με κριτήριο μετρήσιμο».
Σήμερα, λοιπόν, ένα είναι το κριτήριο απόφασης, λογικό, αυτονόητο, μετρήσιμο: ισονομία. Όχι απλά έλεγχος και τιμωρία, ισονομία για όλους, μικρούς και μεγάλους, παλιούς και νέους, τζάκια και φουφούδες, δημοσίους κι ιδιωτικούς, ελεύθερους και «πολιορκημένους», «δικούς μας» και «δικούς τους».
Ισονομία σημαίνει οργάνωση, ευθύνη, επιβράβευση του έντιμου και τιμωρία του ανέντιμου.
Ισονομία σημαίνει να μην νιώθω χαζός (sic), να έχω στόχους και να γνωρίζω εκ των προτέρων ότι μπορώ να τους πετύχω με τις δυνάμεις, το μυαλό και την προσπάθειά μου, σε ένα πλαίσιο με κανόνες ξεκάθαρους και ίδιους για όλους.
Ισονομία είναι να έχεις σχέδιο ολοκληρωμένο, εφικτό, δοκιμασμένο, με χρονοδιάγραμμα, προϋπολογισμό και προγραμματισμένο τακτικό απολογισμό. Σχέδιο δύσκολο όχι βολικό, που να αξιοποιεί υγιείς δυνάμεις, σύγχρονη γνώση και εμπειρία ετών.
Αυτή είναι η τελευταία, ίσως, ευκαιρία.
Στις επερχόμενες εκλογές, η απόφαση για το Κόμμα, τον αρχηγό, τον υποψήφιο, τον ψηφοφόρο είναι μία και μοναδική: ισονομία κι αξιοσύνη έμπρακτα, αδιαπραγμάτευτα, χωρίς παράθυρα, παντζούρια, γρίλιες και μπαλκονόπορτες. Αυτό φωνάζει η ψυχή κι η οργή μας. Αυτό ζητά ο νοικοκύρης που δουλεύει για το σπιτικό και την προκοπή των παιδιών του. Αυτό ονειρεύεται ο νέος που θέλει να μείνει στην Ελλάδα κι όχι να φύγει μετανάστης.
Ισονομία κι αξιοσύνη είναι η τιμή κι η αναγνώριση στον ειλικρινή, τον έντιμο, το φιλόδοξο. Κι είναι η τιμωρία για όσους «μαζί τα φάγανε», όσους ζούσαν παρασιτικά στις πλάτες μας, όσους μας έφεραν με τις επιλογές τους την υποτέλεια στην Τρόικα.
Ισονομία κι αξιοσύνη, λοιπόν, πρόεδρε Αντώνη Σαμαρά.
Είναι μεγάλη η ευθύνη σου, είναι μεγάλη όμως και η δύναμή σου, εμείς.

Τα σενάρια των εδρών στη νέα Βουλή (σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις)

Οι δημοσκοπήσεις που είδαν το φως της δημοσιότητας επιτρέπουν τη δημιουργία έξι σεναρίων σχετικά με το αποτέλεσμα της 6ης Μαΐου. Οι τάσεις που έχουν αναδειχθεί μέσα από τα γκάλοπ οδηγούν σε μια ενδεικτική καταγραφή των ποσοστών που θα συγκεντρώσουν τα κόμματα, αλλά και τις έδρες που μπορεί να κατακτήσουν.
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα έξι αυτά ενδεικτικά σενάρια, οι βουλευτές του πρώτου κόμματος «παίζουν» από 116 έως 130, ενώ μεγάλος ηττημένος είναι το δεύτερο κόμμα.
Είναι εντυπωσιακό το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ, το οποίο την επομένη των εκλογών του 2009 εξέλεξε 160 βουλευτές, σήμερα, και σύμφωνα με τα σενάρια που προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις, θα μετρήσει από 47 έως 57 έδρες!
Το ΚΚΕ θα βγει ενισχυμένο -σε σύγκριση με το 2009 που εξέλεξε 21 βουλευτές- καθώς οι υπολογισμοί τού δίνουν από 25 έως 27 έδρες, ενώ ικανοποιητική για τους Ανεξάρτητους Έλληνες θα κρίνεται η είσοδος στη Βουλή αφού η δύναμή τους θα κυμαίνεται -ενδεικτικά- από 25 έως 27 βουλευτές. Ενισχυμένος σε κάθε περίπτωση εμφανίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ που το 2009 εξέλεξε 13 βουλευτές και τα πιθανά σενάρια δείχνουν να τριπλασιάζει σχεδόν τη δύναμή του καταλαμβάνοντας από 27 έως 30 έδρες.
Με σημαντικές απώλειες θα είναι ο ΛΑ.Ο.Σ. στην περίπτωση που θα μπει στη Βουλή: οι 15 έδρες που κατέκτησε στις προηγούμενες εθνικές εκλογές φαίνεται ότι αποτελούν άπιαστο στοίχημα καθώς οι υπολογισμοί τού «δίνουν» 8-9 βουλευτές. Οσο για τους Οικολόγους Πράσινους, στα τέσσερα σενάρια που δείχνουν ότι ανάβει το πράσινο φως στη Βουλή, η δύναμή τους θα κυμαίνεται σε 11-12 βουλευτές, ενώ η Χρυσή Αυγή στις αντίστοιχες περιπτώσεις θα «δει» στη Βουλή 4 βουλευτές της. Η Δημοκρατική Συμμαχία, αν καταφέρει να περάσει τον πήχυ του 3%, θα «φιλοξενείται» στα κοινοβουλευτικά έδρανα με οκτώ έδρες.
Η Νέα Δημοκρατία, σ’ αυτό το κρίσιμο διάστημα μέχρι το παραβάν, θα επιχειρήσει να πετύχει την αυτοδυναμία στοχεύοντας στην απροσδιόριστη στάση.
Οπως επισημαίνουν γαλάζια στελέχη, το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ μικρή «βεβαιότητα ψήφου» -μόνο 1 στους 2 απαντά ότι είναι βέβαιος για την απάντηση που έδωσε στην πρόθεση ψήφου- οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η διαμόρφωση του τελικού αποτελέσματος στις εκλογές έχει ακόμα πολύ δρόμο και πως η Ν.Δ. έχει ακόμα πολλά περιθώρια να βελτιώσει ακόμα πιο πολύ το προβάδισμά της. 

10 κόμματα	Ποσοστό	Έδρες
Ν.Δ.	24	116
ΠΑΣΟΚ	17	47
ΚΚΕ	9	25
ΣΥΡΙΖΑ	10	27
ΔΗΜ.ΑΡ.	8	22
Ανεξάρτητοι Ελληνες	9	25
Χρυσή Αυγή	4	11
Οικολόγοι	4	11
ΛΑ.Ο.Σ.	3	8
ΔΗ.ΣΥ.	3	8
Λοιπά	9

Το σενάριο που ανοίγει την πόρτα της Βουλής σε δέκα κόμματα «πλήττει» το πρώτο κόμμα. Στην περίπτωση αυτή η δύναμη της Ν.Δ. περιορίζεται στις 116 έδρες (με ποσοστό 24%), ενώ το ΠΑΣΟΚ θα μετρήσει 47 βουλευτές. Τρίτη κοινοβουλευτική δύναμη θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ με 27 έδρες, από 25 έδρανα θα μοιραστούν το ΚΚΕ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες, ενώ η Δημοκρατική Αριστερά 22. Αν η Χρυσή Αυγή και οι Οικολόγοι Πράσινοι συγκεντρώσουν 4% τότε θα έχουν στη Βουλή από έντεκα εκπροσώπους, ενώ στην περίπτωση που μπουν οριακά στο Κοινοβούλιο ο ΛΑ.Ο.Σ. και η ΔΗ.ΣΥ. με 3% τότε η δύναμή τους θα είναι οκτώ βουλευτές. Στην περίπτωση αυτή το κόμμα του Γιώργου Καρατζαφέρη θα έχει υποστεί ισχυρό πλήγμα, ενώ αντίθετα η Ντόρα Μπακογιάννη θα έχει περάσει το κατώφλι της Βουλής μαζί με επτά ακόμη βουλευτές. Στο σενάριο αυτό, τα εκτός Βουλής κόμματα συγκεντρώνουν ποσοστό 9%. 

9 κόμματα	Ποσοστό	Έδρες
Ν.Δ.	25	120
ΠΑΣΟΚ	17	48
ΚΚΕ	9	25
ΣΥΡΙΖΑ	10	28
ΔΗΜ.ΑΡ.	8	23
Ανεξάρτητοι Ελληνες	9	25
Χρυσή Αυγή	4	11
Οικολόγοι	4	11
ΛΑ.Ο.Σ.	3	9
Λοιπά	11

 Στην περίπτωση της εννεακομματικής Βουλής ο στόχος της Ν.Δ. για αυτοδυναμία θα απέχει κατά 31 έδρες. Είναι ενδεικτικό ότι στο υποθετικό αυτό σενάριο, το πρώτο κόμμα με ποσοστό 25% συγκεντρώνει 120 έδρες, ενώ το ΠΑΣΟΚ, δεύτερο κόμμα, με 17%, θα μετρά τη Βουλή λίγο κάτω από πενήντα βουλευτές, δηλαδή μόλις 48. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα εκπροσωπείται με 28 βουλευτές, ενώ οι Ανεξάρτητοι Ελληνες με ποσοστό 9% αλλά εννέα κόμματα στη Βουλή θα εκλέξει -όπως και στο σενάριο της δεκακομματικής Βουλής- και πάλι 25 βουλευτές. Το σενάριο αυτό «δίνει» στη Δημοκρατική Αριστερά 23 βουλευτές και από έντεκα στη Χρυσή Αυγή και στους Οικολόγους Πράσινους. Η οριακή είσοδος του ΛΑ.Ο.Σ. ανάβει το πράσινο φως για 9 έδρες, ενώ σ’ αυτή την περίπτωση μένει εκτός Βουλής η Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που δεν καταφέρνουν να σπάσουν το φράγμα του 3% αγγίζει το 11%.

8 κόμματα	Ποσοστό	Εδρες
Ν.Δ.	26	125
ΠΑΣΟΚ	17	49
ΚΚΕ	9	26
ΣΥΡΙΖΑ	10	29
ΔΗΜ.ΑΡ.	8	23
Ανεξάρτητοι Ελληνες	9	26
Χρυσή Αυγή	4	11
Οικολόγοι	4	11
Λοιπά	13

Αν μπουν στη Βουλή οκτώ κόμματα, θα μείνουν εκτός -όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις- ο ΛΑ.Ο.Σ. και η Δημοκρατική Συμμαχία. Η δύναμη του πρώτου κόμματος, στο σενάριο αυτό, θα μετρά 125 έδρες και ποσοστό 26% ενώ σημαντική θα είναι η διαφορά στο δεύτερο κόμμα, το οποίο με 17% δεν θα εκλέξει ούτε πενήντα βουλευτές, αλλά μόνο 49. Ο ΣΥΡΙΖΑ με 10% εκλέγει 29 έδρες, το ΚΚΕ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες με ποσοστό 9% θα «μετρούν» από 26 βουλευτές, ενώ το κόμμα του Φώτη Κουβέλη, εφόσον πιάσει το 8%, θα έχει 23 βουλευτές. Η Χρυσή Αυγή και οι Οικολόγοι Πράσινοι με ποσοστό 4% εκλέγουν από 11 βουλευτές. Το σενάριο της οκτακομματικής Βουλής αθροίζει τη δύναμη των κομμάτων που μένουν εκτός σε ποσοστό 13%.  

7 κόμματα	Ποσοστό	Εδρες
Ν.Δ.	27	130
ΠΑΣΟΚ	18	53
ΚΚΕ	9	26
ΣΥΡΙΖΑ	10	29
ΔΗΜ.ΑΡ.	8	24
Ανεξάρτητοι Ελληνες	9	26
Οικολόγοι	4	12
Λοιπά	15

Το σενάριο αυτό «βλέπει» το πρώτο κόμμα με ποσοστό της τάξης του 27% και την εκλογή 130 βουλευτών. Το δεύτερο κόμμα, με το υποθετικό σενάριο της συγκέντρωσης ποσοστού 18% εκλέγει μόλις 53 βουλευτές, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ, περνώντας το κατώφλι της Βουλής με ένα «στρογγυλό» 10%, θα φιλοξενεί στα έδρανά του 29 βουλευτές. Το ΚΚΕ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες, σύμφωνα με το σενάριο της επτακομματικής Βουλής, θα εκλέξουν από 26 βουλευτές, η Δημοκρατική Αριστερά με 8% θα «ορκίσει» 24 βουλευτές, ενώ οι Οικολόγοι Πράσινοι με ποσοστό 4% θα εκλέξουν δώδεκα βουλευτές. Στην περίπτωση αυτή, η δύναμη των εκτός Βουλής κομμάτων αθροίζεται σε 15%.  

6 κόμματα	Ποσοστό	Εδρες
Ν.Δ.	28	135
ΠΑΣΟΚ	19	57
ΚΚΕ	9	27
ΣΥΡΙΖΑ	10	30
ΔΗΜ.ΑΡ.	8	24
Ανεξάρτητοι Ελληνες	9	27
Λοιπά	17

 Η εξακομματική Βουλή φέρνει ανατροπές στο πολιτικό σκηνικό και στην εικόνα του Κοινοβουλίου όπως είχε διαμορφωθεί στις τελευταίες εκλογές. Στο σενάριο αυτό -και σύμφωνα με τα ενδεικτικά ποσοστά που προκύπτουν από τις δημοσκοπήσεις- το πρώτο κόμμα, δηλαδή η Ν.Δ., θα έχει συγκεντρώσει ποσοστό 28% και η δύναμή της θα είναι 135 βουλευτές. Τελείως διαφορετική θα είναι η εικόνα για το δεύτερο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, που με ποσοστό της τάξης του 19% θα εκλέξει μόνο 57 βουλευτές. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ συγκεντρώσει 10% τότε θα δει τους βουλευτές του σχεδόν να τριπλασιάζονται και να «κλειδώνει» η κοινοβουλευτική του παρουσία με τριάντα βουλευτές. Ισχυρή θα είναι και η παρουσία των Ανεξάρτητων Ελλήνων καθώς με 9% θα εκλέξει 27 βουλευτές, σενάριο που ισχύει και για το ΚΚΕ. Η Δημοκρατική Αριστερά θα έχει επίσης σημαντική παρουσία καθώς με ποσοστό 8% θα μετρά 24 βουλευτές. Στο σενάριο αυτό, μένουν εκτός Βουλής ΛΑ.Ο.Σ., Χρυσή Αυγή και Δημοκρατική Συμμαχία και το ποσοστό των κομμάτων που δεν περνούν τον πήχυ του 3% αθροίζεται συνολικά σε 17%.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΚΑΤΣΑΒΟΥ στον ΤΥΠΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Νέα παραίτηση υποψηφίου της ΝΔ

Με επιστολή του προς τον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά, ο Μιχάλης Χαλκίδης δηλώνει ότι παραιτείται από υποψήφιος βουλευτής της ΝΔ στην Ημαθία. Ο επί τέσσερεις τετραετίες βουλευτής του κόμματος, εκφράζει τη διαφωνία του για τα πρόσωπα που συναπαρτίζουν το ψηφοδέλτιο. «Δυστυχώς, σήμερα και κάτω  από τις διαμορφούμενες συνθήκες και την κατάρτιση του ψηφοδελτίου , αρνούμαι  να συνυπάρχω  με εκείνους που πρέσβευαν μια πολιτική διαφορετικών αρχών και εγγυήσεων» αναφέρει χαρακτηριστικά.

Διαβάστε την επιστολή παραίτησης

ΠΡΟΣ: Τον κ. Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας Αντώνη Σαμαρά
ΔΗΛΩΣΗ ΠΑΡΑΙΤΗΣΗΣ
Κ. Πρόεδρε   Σήμερα, με την παρούσα επιστολή μου και μολονότι  τα δικά σας δημοσκοπικά ευρήματα με φέρνουν πρώτο στις προτιμήσεις των Ημαθιωτών,  θέλω να δηλώσω δημόσια  πως δε  θα είμαι υποψήφιος  Βουλευτής με το ψηφοδέλτιο της Ν. Δημοκρατίας, στις 6ης Μαΐου 2012. Ύστερα από μία πολιτική διαδρομή τεσσάρων τετραετιών,  βρίσκομαι στη δύσκολη θέση για να σας πω, πως η κάθοδός  μου στις εκλογές για μένα προσωπικά θα ήθελα να αποτελεί  ένα ακόμη λόγω τιμής και ηθικής σε μια νέα διαγραφόμενη πολιτική των πραγμάτων.
Τις πολιτικές μου αρχές  τις ασπάστηκα  και τις υπηρέτησα  στο πλευρό  του Κώστα Καραμανλή, συμβιβαζόμενος μόνο με τα συμφέροντα των πολιτών και όχι τα προσωπικά. Μπροστάρης, βρέθηκα στο προσωπικό σας αγώνα πιστεύοντας πως η ηθική των λόγων και των πράξεων θα αποτελούσαν   συνέχεια και προοπτική πολιτικής διαδρομής .
Επί τέσσερεις τετραετίες  ο  λαός της Ημαθίας  με έχει εκλέξει πρώτο Βουλευτή, γιατί υπήρξα ο άνθρωπος που πορεύθηκε όχι με  προσωπικές επιλογές, αλλά με επιλογές ευθύνης. Είναι αυτοί που μπορώ να κοιτώ κατάματα,  γιατί  κράτησα μαζί τους το συμβόλαιο  συνέπειας και ηθικής των λόγων και των έργων μου. Αυτούς, πράγματι θέλω να τους ευχαριστήσω δημόσια και να τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου. Σε σας, θέλω να πω πως στην δύσκολη στιγμή, ως αρχηγού της  Ν. Δημοκρατίας, στήριξα τις επιλογές σας  στο δεύτερο μνημόνιο δίνοντας την  ευκαιρία  στη χώρα μου να αποφύγει τη χρεοκοπία, με όποιες προσωπικές συνέπειες.
Δυστυχώς, σήμερα και κάτω  από τις διαμορφούμενες συνθήκες και την κατάρτιση του ψηφοδελτίου , αρνούμαι  να συνυπάρχω  με εκείνους που πρέσβευαν μια πολιτική διαφορετικών αρχών και εγγυήσεων.  Θέση την οποία γνωρίζατε εκ των προτέρων. Τέλος, ως βουλευτής δηλώνω πως δεν υπήρξα λαϊκιστής ποτέ,  ούτε στα δύσκολα, ούτε  στα εύκολα, γιατί η Νέα Δημοκρατία είναι για όλα  και πάντα και όχι για το όποτε κάποιοι τη θέλουν και τους βολεύει. Εύχομαι σε σας προσωπικά και στο κόμμα μου την Ν. Δημοκρατία,  καλή επιτυχία.

Με τιμή Χαλκίδης Μιχάλης Βουλευτής Ημαθίας


ΠΗΓΗ: enikos.gr

Πέθανε ο Δημήτρης Μητροπάνος

Από οξύ πνευμονικό οίδημα εξέπνευσε σήμερα σε ηλικία 64 ετών ο τραγουδιστής Δημήτρης Μητροπάνος.
Σε ανακοίνωση, που εκδόθηκε από το νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ, αναφέρεται:
«Ο ασθενής Δημήτριος Μητροπάνος διεκομίσθη στο νοσοκομείο ΥΓΕΙΑ σήμερα το πρωί λόγω οξέως διαρροϊκού συνδρόμου και εμέτων. Στη συνέχεια παρουσίασε αιφνιδίως δύσπνοια.
Μετεφέρθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου αντιμετωπίστηκε για οξύ πνευμονικό οίδημα από το οποίο και κατέληξε την 11η πρωινή».
Ο Αντώνης Σαμαράς, έκανε την ακόλουθη δήλωση:
«Μία δυνατή εθνική λαϊκή ψυχή σήμερα, σίγησε. Ο Δημήτρης Μητροπάνος έδωσε πολλά στην πατρίδα και τον λαό μας. Τραγούδησε για τη Μακεδονία, όταν κανένας δεν τολμούσε να μιλήσει γι αυτή. Τραγούδησε, για τον ήρωα της Κύπρου «Σολωμό  Σολωμού» και για όλους τους Έλληνες των αλησμόνητων πατρίδων. Τραγούδησε για τις  χαρές και τις πίκρες του κόσμου. Θα είναι δυνατή η μνήμη που αφήνει πίσω του… Είναι κομμάτι της ψυχής του κάθε Έλληνα».
Ο Δημήτρης Μητροπάνος, γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στη Ρουμανία. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της Καρδίτσας το Καππά.
Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειάς του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής.
Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την Κολούμπια. Εκεί ο Τάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα.
Όπως έχει δηλώσει, «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα».
Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται για πρώτη φορά με τον Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι “Θεσσαλονίκη”. Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού “Χαμένη Πασχαλιά”, το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Στην πορεία που χάραξε στον δρόμο του λαϊκού έντεχνου, το 1972 είναι ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας έναν σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο Ηρώδειο με την Δήμητρα Γαλάνη και την σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου για δυο μουσικές βραδιές στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.
Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.
Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης (“Εμείς οι δυο” κ.α.), Χρήστος Νικολόπουλος (“Πάρε Αποφάσεις” σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου), Γιάννης Σπανός (“Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό”) ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ’80.
Η συμμετοχή του σε δίσκους των Λάκη Παπαδόπουλου (με το τραγούδι “Για να σ’ εκδικηθώ”) και Νίκου Πορτοκάλογλου (“Κλείνω κι έρχομαι”) αναδεικνύουν εκείνη την εποχή την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του και προαναγγέλλουν μια στροφή στον τρόπο ερμηνείας του, που θα οδηγήσει σε μια σειρά από δίσκους που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού. Οι συνεργασίες με το Μάριο Τόκα και το Φίλιππο Γράψα (“Η εθνική μας μοναξιά” και “Παρέα με έναν ήλιο”) συνδυάζουν τη λαϊκή υφή και συναίσθημα με τη πιο βαθιά έννοια στίχων και τη χρησιμοποίηση λέξεων πιο επιτηδευμένων. Παράλληλα, η απήχηση των τραγουδιών στην κοινωνία και η εμπορική επιτυχία αναδεικνύουν αυτές τις δημιουργίες ως εργαλεία αλλά και συμπτώματα της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.
Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο με τον δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη, αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο “έντεχνες” διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.
Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζει το τραγούδι “Η εκδρομή” του Γιάννη Μηλιώκα, το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Από τις πιο πρόσφατες δισκογραφικές δουλειές του Δημήτρη Μητροπάνου, είναι η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβριος 2009), αποτελούμενη από 2 CD με τον τίτλο “Τα τραγούδια της ζωής μου”.

 Υγ.

 Τι μοιραίο όμως, το πρώτο του τραγούδι να είναι και προφητικό!
Πασχαλιά έφυγε ο Δημήτρης.
Και το τραγούδι τέλειωνε έτσι:
“Μάνα μου,φως κι ελπίδα,
αχ και νάρθει ο πληρωμός,
να μην κρυώνουν τα παιδιά,
μην πάει στα χαμένα και τούτη η Πασχαλιά..”
Τι πιο επίκαιρο δυστυχώς.
Αγαπημένε μου Δημήτρη,
υποκλίνομαι στη σωρό σου.
Υπήρξες Άντρας και ΄Ελληνας.
Δύο λέξεις που κινδυνεύουν στην εποχή μας.

«Και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης»

Αναδημοσίευση

Από factorx στις 15/04/2012

 

Επειδή πολύς θόρυβος γίνεται εδώ και καιρό κατά του Σαμαρά
Επειδή το φοβισμένο σύστημα πετάει  ό,τι βρώμικο  έχει ξεμείνει στη φαρέτρα του
Επειδή αυτός ο λαός καταπίνει αμάσητα ακόμα και τα δηλητήρια
Θα προσπαθήσουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, μιας και οι πολιτευτές και μη της ΝΔ στην  επικράτεια είναι κλεισμένοι στο καβούκι τους και αφήνουν στους άλλους πεδίο δόξης λαμπρό και να δείτε που και το πτώμα, που όζει πτωμαΐνη, του ΠΑΣΟΚ θα αναστήσουν οι χέστηδες!
Ένα γεγονός το μετρούμε και το εκτιμούμε με τις συνθήκες της στιγμής του. Δεν μπορούμε δηλαδή να κρίνουμε πράξεις του χθες με σημερινά κριτήρια και δεδομένα τα οποία αλλάζουν συνεχώς στη γραμμή του χρόνου. Ούτε εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να κυκλοφορούμε με πατίνι όταν οι άλλοι έχουν βέσπα. Απλά γιατί δε θα τους φτάνουμε.
Έτσι λοιπόν το φοβισμένο σύστημα, αλλά και αρκετοί της από δω πλευράς κρίνουν το σημερινό  Σαμαρά με τα προ δυο ετών δεδομένα για να τον συκοφαντήσουν στα μάτια των ψηφοφόρων  σαν “μνημονιακό” , σαν έναν απ’αυτούς.
Σαν “μνημονιακό”, επειδή αναγκάστηκε να λειτουργήσει πάλι πατριωτικά, βάζοντας στην άκρη το προσωπικό του συμφέρον, μη βάζοντας με το όχι του την ταφόπλακα στο βάραθρο  που η πράσινη χούντα έφερε αυτόν τον τόπο, αφού όλα τα δεδομένα είχαν αλλάξει.
Μα τα πράγματα δεν είναι έτσι. Το ξεκαθάρισε ο ίδιος και τώρα χρόνο ζητάει για να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.
Το ότι το φώναζε συνεχώς επί δυο χρόνια ότι η συνταγή του ΔΝΤ και του μνημονίου οδηγεί στην εξαθλίωση και μόνο η ανάπτυξη θα οδηγήσει τη χώρα σε σταθερή οικονομική πορεία κανένας δεν τον άκουγε, κανένας δεν τον βοηθούσε.
Το ότι απάντησε  σε όσους τον κατηγορούσαν  ότι στήριξε το ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι, άλλο διώχνω το ΠΑΣΟΚ και άλλο διώχνω την Ελλάδα από την Ευρώπη, κανένας δεν το άκουσε!
Κύριοι ο Σαμαράς έδιωξε τον ΓΑΠ και προκάλεσε τις εκλογές. Στις εκλογές ο ψηφοφόρος θα διώξει το ΠΑΣΟΚ, αν θέλει.
Δυστυχώς όμως με τη δύναμη των ΜΜΕ το έγκλημα έχει σχεδιαστεί με μεγάλη προσοχή. Και έτσι η αποδόμηση καλά κρατεί..
Και  ρίχνουν και το επόμενο οι δήθεν δεξιούληδες για τα πρόσωπα που μας έχουν απογοητεύσει. Για τα παλιά υλικά. Ενώ όλοι οι άλλοι είναι ολοκαίνουριοι. Τι να σου πω!
Τα πρόσωπα που μας απογοητεύουν δεν πρέπει να είναι η αιτία για να απέχουμε ή να διασπαστούμε, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Πρέπει να είναι η αιτία να πάμε στην κάλπη και να ανανεώσουμε εμείς τη ΝΔ  και αυτό θα τσούξει περισσότερο!
Αλλά  οι δικοί μας τι κάνουν γαμώ το κέρατό μου;
Ακόμα και τώρα, λίγο πριν τις εκλογές, όλα, μα όλα τα στελέχη – γρανάζια της πολιτικής πυραμίδας της Ν.Δ. κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου και περί άλλων τυρβάζουν.
Ούτε το εκκλησιαστικό γεγονός της μεγαλοβδομάδας της οδύνης προς τη λύτρωση, της σταύρωσης προς την ανάσταση  δεν μπορούν να καταλάβουν και να παραδειγματιστούν. Γιατί χωρίς να ματώσεις δεν έχει έπαινο.
Οι πολιτευτές και μελλοντικοί υποψήφιοι βουλευτές μαχαιρώνουν πισώπλατα ο ένας τον άλλο λες κι το ζητούμενο είναι η καρέκλα και όχι ο πλήρης εκπασοκισμός και η σωτηρία της χώρας.
Καημένα ανθρωπάκια που γυρίζουν από πανηγύρι σε πανηγύρι κι από εκδήλωση σε εκδήλωση, περιφέροντας μόνο το κοστούμι τους, χωρίς καθόλου λόγο, δεν καταλαβαίνουν  ότι έτσι είναι  μόνο για τα πανηγύρια; Και χρησιμοποιούν ακόμα και σήμερα, την όζουσα ρουσφετολογία χωρίς επιχειρηματικό λόγο που να τσακίζει την πασοκολαρία.
Τα στελέχη του κόμματος έχουν χαθεί. Κι ας μου το διαψεύσει κάποιος από ολόκληρη την επικράτεια, από οποιαδήποτε περιοχή της Ελλάδας θέλει, με αποτέλεσμα να αλωνίζει ο κάθε Καμένος και πικραμένος, ανενόχλητα στον κεντροδεξιό χώρο.
Τα στελέχη της κορυφής της πυραμίδας, πλην ελαχίστων, ονειρεύονται ότι σε λίγο θα απολαμβάνουν τη νιρβάνα της εξουσίας μακάριοι κι ωραίοι.
Πού είναι όλοι αυτοί που θα έπρεπε να τσακίζουν τώρα κόκκαλα, δίνοντας ελπίδα τουλάχιστο, στο φουκαρά, στο φτωχό, στον εξαθλιωμένο κάτοικο αυτού του τόπου;
Πού είναι αυτά τα ανθρωπάκια,  που θα πάρουν στις πλάτες τους ένα ολόκληρο έθνος να το βγάλουν απ’ την  απελπισία και το τέλμα;
Οι τομεάρχες πάλι, πλην λίγων, πού είναι; Σφυρίζουν κλέφτικα; Ε τότε έχετε γεια βρυσούλες.
Και μόνο ένας Σαμαράς να προσπαθεί ολομόναχος.
Και απέναντι ένα ΠΑΣΟΚ  να μαζεύει τα χυμένα πράσινα βρωμοζούμια του να τα ξαναβάλει στο πιθάρι. Που, ούτε λόγο δε θα έπρεπε να έχει σ’ αυτές τις εκλογές.
Ναι, είμαι απογοητευμένος από την όλη κατάσταση.
Απ’ τους δήθεν κουστουμαριζέ τύπους.
Αλλά  θα ψηφίσω Σαμαρά!
Γιατί τον γουστάρω και τον εμπιστεύομαι.
Και γιατί με φοβίζει το μετεκλογικό χάος, που πολλούς τους βολεύει και κανείς δεν ξέρει πού θα μας οδηγήσει.
Ναι, θα τον ψηφίσω! Για την Ελλάδα των παιδιών μου για να ζήσουν τουλάχιστο με αξιοπρέπεια στον τόπο που γεννήθηκαν και να μην αναγκαστούν να μεταναστεύσουν! Να μείνουν εδώ!
Και να μην αναγκαστούμε να αναφωνήσουμε το « και έσται η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης».
Γιατί θα είναι αργά. Πολύ αργά. Και μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται!

Δαναός

Χριστός Ανέστη!!!!!!!

Πού σου, θάνατε, το κέντρον;

Πού σου, άδη, το νίκος;

Ανέστη Χριστός και σύ καταβέβλησαι.

Ανέστη Χριστός και πεπτώκασι δαίμονες.

Ανέστη Χριστός και χαίρουσιν άγγελοι.

Ανέστη Χριστός, και ζωή πολιτεύεται.

Ανέστη Χριστός και νεκρός ουδείς επί μνήματος.

Χριστός γάρ εγερθείς εκ νεκρών, απαρχή των κεκοιμημένων εγένετο.

Αυτώ η δόξα και το κράτος εις τους αιώνας των αιώνων.

Αμήν.
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ

Ευχές για το Πάσχα από την Τοπική της Νέας Δημοκρατίας Ωραιοκάστρου

Η Σταύρωση και η Ανάσταση  του Χριστού ενέπνεε πάντα τους ανθρώπους.

Ελπίζουμε και στη σημερινή συγκυρία να επνεύσει αυτούς που έχουν ή θα έχουν τις τύχες της Ελλάδας στα χέρια τους.

Ελπίζουμε ακόμη να οδηγήσει όλους τους υπόλοιπους στο δρόμο της ανθρωπιάς, της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης γιατί μόνο με αυτές τις αξίες θα αναστηθούμε ως κοινωνία.

Είμαστε βέβαιοι ότι τις αξίες αυτές, αυτές τις δύσκολες μέρες, θα τις συναντούμε όλο και συχνότερα στους κατοίκους του δήμου μας.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

Αντόνιο Φραγκόζο:Ο χριστιανός που δεν αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη είναι μια μετριότητα ,μια καρικατούρα της εικόνας του Θεού....

    

Αν πιστεύουμε στο Χριστό και το Ευαγγέλιό Του, οφείλουμε να οργανώσουμε την κοινωνική ,πολιτική ,και οικονομική μας ζωή σύμφωνα με αυτή την πίστη. Πίστη στη βαθειά αξιοπρέπεια του μικρού ,του αδύνατου ,του φτωχού….Ο χριστιανός  που θέλει να είναι συνεπής με την πίστη του οφείλει να στρατευθεί στον αγώνα για την απελευθέρωση των αδελφών του Χριστού, για την απελευθέρωσή τους από την πείνα ,την αρρώστεια ,τη δυστυχία, την καταπίεση …Ο χριστιανός πρέπει να είναι ,αν είναι πιστός στο Ευαγγγέλιο ,άνθρωπος ελπίδας.Ο άνθρωπος της ελπίδας δεν οπισθοχωρεί….Γιατί φοβόμαστε μήπως μας ονομάσουν «ανατρεπτικούς»;Ας φοβόμαστε ,αυτό μάλιστα, να μην προδώσουμε το Ευαγγέλιο, να μην προδώσουμε την κοινωνική δικαιοσύνη, να μην προδόσουμε την εμπιστοσύνη των αδελφών μας. , Άς μη φοβόμαστε όμως μήπως μας αποκαλέσουν «ανατρεπτικούς» ,αν η συνείδησή μας μας διαβεβαιώνει πως το μόνο που θέλουμε είναι να ανατρέψουμε την ηθική αταξία της οποίας είμαστε μάρτυρες. Ο χριστιανός που δεν αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη είναι μια μετριότητα ,μια καρικατούρα της εικόνας του Θεού Δημιουργού,της καλωσύνης του Πατέρα και της ευσπλαχνίας του Κυρίου.

Αντόνιο Φραγκόζο,Ευαγγέλιο και Κοινωνική Επανάσταση,Αθήνα ,σελ.14-19

Γιατί πιστεύω ;

π. Αλέξανδρος Σμέμαν

Γιατί πιστεύω ; Κοιτάζω μέσα μου , μέσα στις εμπειρίες και στα αισθήματα μου και μολοταύτα δεν βρίσκω καμία απάντηση.

Τι σημαίνει ο Θεός για μένα ; Ένας τρόπος να ερμηνεύσω τον κόσμο και τη ζωή; ΟΧΙ!

Πρώτον μου είναι ξεκάθαρο πως αυτή η εξήγηση δεν είναι η πηγή της πίστεως μου σ` αυτόν και δεύτερον πως η πίστη μου στον Θεό δεν «εξηγεί» ορθολογιστικά όλα τα μυστήρια και τα αινίγματα του κόσμου.

Όχι μια και δύο φορές στη ζωή μου έπρεπε να σταθώ στο πλευρό ενός ετοιμοθάνατου παιδιού που έπασχε φρικτά. Και λοιπόν τι ; Θα μπορούσα να υπερασπιστώ ή να διακαιολογήσω αυτούς τους πόνους και τον ίδιο το θάνατο «θρησκευτικά» καθώς λένε; ΟΧΙ! Μπορούσα μονάχα να πώ  Ο Θεός είναι εδώ , ο Θεός υπάρχει. Μπορούσα μονάχα να ομολογήσω πόσο αδύνατον είναι να μετρήσουμε αυτή την παρουσία με τις γεμάτες θλίψη γήινες ερωτήσεις μας .

Όχι φυσικά η πίστη δεν είναι προιόν της ανάγκης μου για εξηγήσεις .

Τότε από πού προέρχεται ; ή μήπως προέρχεται από τον φόβο μου για την τελική εκμηδένιση, από εκεινη την παραφορη και κατ` ουσιαν εγωιστικη εσωτερικη επιθυμια να μην εκμηδενισθω ; Όχι αυτό δεν εξηγει το γιατι πιστευω γιατι φαινεται πως οι υποθεσεις για την μετα θανατο ζωη και την αθανασια – ακομα και οι πιο ευφυεις φιλοσοφικες υποθεσεις – είναι παιδιαστικες φλυαριες .

Δεν είναι ότι επιθυμώ την αιώνια ζωή μετα θάνατο ο λόγος που πιστεύω στον Θεό , το αντίθετο , πιστεύω στην αιώνια ζωή γιατί πιστεύω στόν Θεό.

Μεγάλη Τρίτη - Το τροπάριο της Κασσιανής

Κατά την Μεγάλη Τρίτη η Εκκλησία επιτελεί την ανάμνηση της περί των δέκα παρθένων γνωστής παραβολής του Κυρίου. Η Εκκλησία καλεί τους πιστούς να είναι έτοιμοι για να υποδεχθούν, κρατούντες τις λαμπάδες των αρετών, τον ουράνιον Νυμφίο, τον Κύριον Ιησού, ο Οποίος θα έλθει αιφνίδια, είτε ειδικά κατά τη στιγμή του θανάτου, είτε γενικά κατά τη Δευτέρα Παρουσία.


Επίσης καλεί το ποίμνιο, φέρουσα ενώπιό του και τη παραβολή των ταλάντων, να καλλιεργήσουν οι πιστοί και να αυξήσουν τα χαρίσματα που έδωσε ο Θεός.


Ο Κύριός, ο Ιησούς Χριστός, όταν ανέβαινε στα Ιεροσόλυμα και πλησίαζε προς το εκούσιο Πάθος, έλεγε στους μαθητές Του ορισμένες παραβολές για να τους προετοιμάσει. Μερικές, μάλιστα, τις έλεγε για να καυτηριάσει και να χτυπήσει του Γραμματείς και τους Φαρισαίους. Μια από αυτές, τη σημερινή των δέκα παρθένων, την είπε για να παρακινήσει μεν όλους προς την ελεημοσύνη, αλλά και να διδάξει όλους να είναι έτοιμοι πριν προλάβει το τέλος του θανάτου. Επειδή έχει πολλή δόξα η παρθενία και για να μη βρεθεί κάποιος που κατορθώνει αυτό το μεγάλο έργο, αλλά παραμελεί τα άλλα και ιδίως την ελεημοσύνη, προβάλλει αυτή τη παραβολή.


Σήμερα το βράδυ ψάλλεται στις εκκλησίες ο όρθρος της Μεγάλης Τετάρτης. Το τελευταίο τροπάριο στην ακολουθία είναι της ευσεβούς και λογίας ποιήτριας του Βυζαντίου Κασσιανής. «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή, την σην αισθομένη θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη, μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει…».


Η μοναχή Κασσιανή, ή Κασσία, ή Ικασία, γεννήθηκε περίπου στα 810 μ.Χ και συμμετείχε στην αντίσταση κατά των εικονομάχων. Η πένα της, που ήταν απαράμιλλη, συνέτεινε στο να επισκιαστούν οι σύγχρονές της υμνογράφοι – μελωδοί και θεωρείται η πλέον επιφανής γυναίκα μελωδός στο Βυζάντιο.


Η Κασσιανή πριν γίνει μοναχή, ήταν ανάμεσα στις παρθένες ευγενικής καταγωγής που συνάντησε ο Θεόφιλος για να επιλέξει ανάμεσά τους την μέλλουσα σύζυγό του. «Εκ γυναικός ερρύη τα φαύλα» (από τη γυναίκα πηγάζουν τα κακά) της είπε ο αυτοκράτορας, έχοντας υπόψη του την Εύα. Εκείνη είχε άποψη και την είπε: «αλλ’ ως εκ γυναικός πηγάζει τα κρείτω» του απάντησε (αλλά και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλά) έχοντας στο νου της την Παναγία.


Αυτή όμως η πράγματι έξυπνη απάντηση χαρακτηρίσθηκε από τον Θεόφιλο ότι περιείχε και κάποια προπέτεια και επιπολαιότητα, οπότε έδωσε το μήλο στην επίσης ωραία, αλλά και σεμνή Θεοδώρα.


Η Κασσιανή απογοητεύθηκε από την αποτυχία της και πήρε την απόφαση να αποτραβηχτή από τον κόσμο και να μονάση. Έκτισε με δικά της χρήματα ένα μοναστήρι, που πήρε αργότερα το όνομά της, ντύθηκε το μοναχικό σχήμα και αφιερώθηκε στη λατρεία του Χριστού και στην ποίηση.

«Ουκ επ' άρτω μόνο ζήσεται ο άνθρωπος»

Του Γέροντα Μακαρίου του Μαρουδά

Βρισκόμαστε κατά γενική ομολογία σε μια δύσκολη εποχή. Μια εποχή που η οικονομική δυσπραγία μας οδηγεί σε αναταραχές εσωτερικές γιατί ξεβολεβόμαστε από την ευμάρεια στην οποία είχαμε συνηθίσει, και σε μια γενικότερη ανασφάλεια για το μέλλον μας. Είχαμε συνηθίσει τα τελευταία χρόνια να ζούμε με οικονομική άνεση, είχαμε απολαβές περισσότερες απ’ όσο αντιστοιχούσαν στην εργασία που κάναμε. Είχαμε βολευτεί καλά. Καλοπερνούσαμε. Και δυστυχώς οι πολλοί ξεχάσαμε ότι ο άνθρωπος δεν έχει μόνο υλική υπόσταση, και όταν κολλήσει στα υλικά θα ανισορροπήσει, και όταν για κάποιο λόγο δεν θα έχει την άνεση στα υλικά πράγματα, θα δυσκολευτεί να ξαναπροσδιορίσει την ύπαρξή του στον κόσμο αυτό που ζούμε.

Ο ηγαπημένος Ιακώβ ο προπάτωρ της Παλαιάς Διαθήκης «έφαγε, εχορτάσθη, ελιπάνθη, επαχύνθη και απελάκτισεν ο ηγαπημένος». Απελάκτισε θα πει κλώτσησε. Απομακρύνθηκε από τον Θεό.

Η καλοπέραση χοντραίνει το μυαλό και δεν σκεφτόμαστε τίποτε άλλο από το να καλοπερνούμε. Να όμως τώρα που η καλοπέραση τελειώνει.

Πολλοί μιλάνε για πείνα. Δεν ξέρω αν σήμερα μπορούμε να πούμε ακόμα αυτήν τη λέξη, αλλά προσωπικά έχοντας κάποια ηλικία, όπως και κάποιοι από σας τους παλαιότερους, που ζήσαμε σε δύσκολες συνθήκες, θα δυσκολευόμασταν να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την λέξη «πείνα» για σήμερα τουλάχιστον.

Ένας σοφός Έλληνας ζωγράφος έλεγε το εξής: «Ο Έλληνας έχασε ένα μεγάλο κίνητρο που είχε στη ζωή του: την πείνα. Τώρα τρώει και όλοι έχουν κοιλιά και στομάχι. Λοιπόν δεν μπορούμε να έχουμε τις δραστηριότητες που είχαμε ως πεινασμένοι. Ότι μεγάλο έκανε η Ελλάς –είτε από φιλοσόφους, είτε από απλούς ανθρώπους- το έκανε από την πείνα. Ο Έλληνας φαγωμένος γίνεται ένα αποκτηνωμένο ζώο. Η πείνα πρέπει σήμερα να γίνει δίαιτα». Αυτά τη δεκαετία του ’80.

Και σήμερα μαζί με τις οικονομικές υλικές δυσκολίες έχουμε και έναν βομβαρδισμό από απαισιόδοξες πληροφορίες για την γενικότερη κατάσταση του πλανήτη και ειδικότερα της χώρας μας.

Πριν λίγους μήνες βρέθηκα σε ένα αγιορείτικο μοναστήρι και μαζευτήκαμε στο αρχονταρίκι να κεραστούμε για την γιορτή του ηγουμένου της Μονής. Μεταξύ άλλων κυριάρχησαν οι πληροφορίες από το ίντερνετ για τα γενόμενα στον κόσμο, για τα σατανικά σχέδια των μασόνων, των πολιτικών, των οικονομολόγων, του Πάπα, του…, του…, του… Μια μαυρίλα. Δίπλα μου καθόταν ένας γέρος μοναχός ο οποίος άκουγε με προσοχή χωρίς να ταραχθεί, ενώ έβλεπε κανείς στα πρόσωπα των παρευρισκομένων μια κατήφεια, και ψιθύρισε τρεις φορές: «Και που είναι ο Θεός, και που είναι ο Θεός…»

Μαυρίζει η ψυχή μας γιατί δεν έχουμε την ελπίδα μας στην πρόνοια του Θεού.

Δεν είναι θέμα μας εδώ να αναλύσουμε αυτές τις σκοτεινές, για τους πολλούς, αρνητικές εξουσίες και δυνάμεις, που λένε ότι μας έφθασαν σ’ αυτό το σημερινό αδιέξοδο.

Το θέμα μας είναι πως μπορούμε, αν θελήσουμε, να ξεφύγουμε. Να ξεφύγουμε όχι από την υλική δυσκολία αλλά να βρούμε την πραγματική ψυχική δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας, δίνοντας ελπίδα και φως στη ζωή μας.

Και το Φως και η Ζωή είναι ο Χριστός. Λεγόμαστε Χριστιανοί χωρίς στην ουσία να ζούμε χριστιανικά. Ο Χριστός έκανε τομή στην ιστορία όχι με την ηθική του διδασκαλία αλλά με τις δυο αλήθειες που μας έδειξε με τη ζωή Του και το κήρυγμά Του. Την Ανάσταση και την Αγάπη.

Με την Ανάστασή Του έδωσε λύση στο μεγαλύτερο αίνιγμα και πρόβλημα του ανθρώπου.

Σήμερα ο πολιτισμός μας είναι χρεωκοπημένος πνευματικά. Θέλει να διώξει από τη ζωή μας τη σκέψη του θανάτου και να μας κάνει να αποφεύγουμε τον πόνο, μιλάμε για τον σωματικό κυρίως πόνο. Η χρήση και κατάχρηση των φαρμάκων είναι σήμερα τρομακτική και όσο τα συνηθίζουμε τα φάρμακα τόσο δεν μας πιάνουν και αυξάνουμε τις δόσεις και ούτω καθ’ εξής. Όλοι μας συνηθίσαμε να ζούμε με τα χαπάκια μας. Χάπια για την υπέρταση, χάπια για την χοληστερίνη, χάπια για το ζάχαρο, χάπια, χάπια, χάπια… Τις περισσότερες φορές για να μην υποβληθούμε σε δίαιτα, σε εγκράτεια, σε στέρηση. Ζούμε περισσότερα χρόνια σήμερα. Ζούμε με φαρμακευτική όμως υποστήριξη, είτε για την σωματική μας υγεία, είτε για τα ψυχολογικά μας. Η κατάθλιψη παίρνει και δίνει.

Όλοι το ξέρουμε ότι θα πεθάνουμε και ότι σίγουρα στον κόσμο αυτό θα πονάμε όσο κι αν θέλουμε να απωθούμε μέσα στο μυαλό αυτές τις δύο πραγματικότητες.

...Μάθαμε να καλοπερνάμε στα εύκολα χωρίς ζόρι, και τώρα που ήρθαν τα ζόρια, γιατί την καλοπέραση δεν την κερδίσαμε με τον κόπο μας, η γκρίνια που έρχεται από τις ανασφάλειές μας έχει γίνει σαν επιδημία. Ο ένας βουλιάζει τον άλλον.

Έρχονται μερικοί επισκέπτες στο Άγιον Όρος και ρωτάνε: Σας επηρέασε εδώ η οικονομική κρίση; Τους απαντώ: Βεβαίως. Λένε: Μα πως, μισθούς δεν παίρνετε, συντάξεις δεν έχετε, πως επηρεαστήκατε; Και τους απαντώ: Η γκρίνια σας μας επηρεάζει. Και ευτυχώς πολλοί καταλαβαίνουν και αλλάζουν κουβέντα.

...Μερικοί έρχονται συνειδητά μετανοημένοι για την ως τώρα ζωή τους, ομολογούν τις αμαρτίες τους και προσπαθούν να αγαπήσουν τον Χριστό μας και να νιώσουν την Αγάπη Του. Οι άνθρωποι αυτοί πέφτουν και σηκώνονται και ξαναπέφτουν και ξανασηκώνονται, αλλά δεν ξανααμαρτάνουν με τον ίδιο τρόπο. Οι κακές συνήθειες, οι έξεις, δεν φεύγουν εύκολα, οι πειρασμοί σήμερα πιο έντονοι, αλλά οι άνθρωποι αυτοί μπορεί εξωτερικά να κάνουν αυτά που έκαναν και πιο μπροστά, η καρδιά τους όμως δεν είναι δοσμένη με τον ίδιο τρόπο στην αμαρτία, και γι αυτό έχουν ελπίδα. Μπορούν να χαρούν γιατί αποκτούν μια αγαπητική σχέση με τον Χριστό μας που σηκώνει όλα τα αμαρτήματα του κόσμου, αρκεί να θέλουμε να Του τα φορτώσουμε.

Είναι άλλοι που έρχονται να αναφέρουν τα σφάλματά τους από ηθικό καθήκον και λίγοι απ’ αυτούς έχουν μέσα τους χαρά, παρά την απόθεση των αμαρτιών τους – πολλές φορές προσπαθούν και με λεπτομέρειες να τις εκθέσουν για να καθαριστούν καλύτερα,- αλλά η χαρά λείπει γιατί δεν υπάρχει αγάπη για τον Χριστό. Δεν τους νοιάζει η σχέση με τον Χριστό μας αλλά η θρησκευτική, ψυχολογική τους τακτοποίηση. Αυτό το κάνουν και σε άλλες θρησκείες. Στο Ισλάμ π.χ., αν πλυθείς μετά από μια αμαρτία καθαρίζεσαι, σχέση όμως με τον Θεό έτσι δεν δημιουργείται, είναι απλή τήρηση του νόμου. Αυτό, δυστυχώς, συμβαίνει με πολλούς από μας τους Χριστιανούς.

Δεν ζούμε. Ζωή υπάρχει μόνο στις σχέσεις. Η ατομική ηθική τακτοποίηση χωρίς αγάπη για τους ανθρώπους, χωρίς τουλάχιστον ανοχή, ο ένας για τον άλλον, δεν οδηγεί πουθενά.

Η έλλειψη πραγματικών ανθρωπίνων σχέσεων ξεραίνει την ψυχή, την αφήνει χωρίς νόημα και αναγκάζεται να τρέχει σήμερα ο άνθρωπος στους ψυχολόγους και στους ψυχιάτρους. Δυστυχώς γίναμε Δύση. Παλαιότερα δεν είχαμε ανάγκη από ψυχολόγους γιατί ο ένας μιλούσε στον άλλον και υπήρχαν σχέσεις. Δεν είχαμε βέβαια και χρήματα για τέτοιες πολυτέλειες.

Και μια παρένθεση που πονάει.

Δυστυχώς σήμερα το ρόλο του ψυχολόγου προσπαθούν να παίξουν κάποιοι πνευματικοί, χωρίς την απαραίτητη γνώση και κατάρτιση και τα αποτελέσματα οικτρά.

Έρχονται άλλοι στο Άγιον Όρος για να βρουν προφήτες, μελλοντολόγους και τρέχα γύρευε. Τα βλέπουν οι ταλαίπωροι στις τηλεοράσεις και το ιντερνέτ και έρχονται να τα επιβεβαιώσουν από πρώτο χέρι, και γίνονται αντικείμενα εκμετάλλευσης με την τρομοκρατία που δέχονται. Εκμεταλλεύονται ακόμη και τα λόγια και τα γραπτά του συγχωρεμένου, του Γέροντα Παΐσιου.

Ο γέροντας, όπως τον γνωρίσαμε, ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος ειρήνη, αγάπη και καλοσύνη. Πήγαινες κοντά του και γαλήνευε η ψυχή σου, σου ‘δινε ελπίδα, χαρά για ζωή. Σήμερα μοιράζονται εκατοντάδες φωτοτυπίες από ένα χειρόγραφό του για τον αντίχριστο και το 666, λες κι αυτό είναι το κύριο μήνυμα του γέροντα.

Είχε αγωνία για τα τεκτενόμενα. Του μετέφρασε κάποιος ένα φυλλάδιο από τα πολλά προτεσταντικά που κυκλοφορούσαν στα εγγλέζικα στην Αμερική και το πήρε στα ζεστά. Όλα αυτά είχαν ήδη ατονήσει τότε στην Αμερική και του το είπαμε, γιατί τα είχαμε διαβάσει αρκετά χρόνια πριν κυκλοφορήσει το φυλλάδιό του. Αλλά εκείνος επέμενε… ήταν και Καραμανλής. Του είχε μηνύσει και ο Γέροντας Πορφύριος να μην συνεχίσει να ασχολείται μ’ αυτά. Τα μελλοντολογικά είναι μια θρησκευτική φλυαρία που φέρνουν ταραχή και αδιαφορία για την σωτηρία της ψυχής.

Έρχονται κι άλλες στραπατσαρισμένες ψυχές γεμάτοι ενοχές, απελπισμένοι για την σωτηρία τους.

Δυστυχώς ο εγωισμός μας που ζητά πάντα την δικαίωση, δεν επιτρέπει να χαλάει η εικόνα του εαυτού μας με τις ηθικές παραβάσεις που κάνουμε. Μη υπάρχοντας μετάνοια, δηλαδή διάθεση να αποκατασταθεί η σχέση μας με το Θεό όπου υπάρχει ταπείνωση και ελπίδα, Θεός ο Σώζων, προσπαθούμε μόνοι μας να τακτοποιηθούμε συνειδησιακά χωρίς να σηκώνομε τα χέρια μας προς τα πάνω, γιατί θεωρούμε εαυτούς ανάξιους λόγω της αμαρτωλότητός μας. Βουλιάζομε συνεχώς σε μια ενοχική κατάσταση που πολλοί στο τέλος θέλουμε να διώξουμε το Θεό από τη ζωή μας γιατί, όπως λέει ο Ντοστογιέφσκι «αν βγάλεις το Θεό, όλα επιτρέπονται».

Κι είναι και άλλοι που ψάχνουν για τα μεγάλα ονόματα, για τους αγίους, για να στηριχθούν, και αυτά όχι μόνο στο Άγιον Όρος. Τις περισσότερες φορές αυτά τα μεγάλα ονόματα ειδωλοποιούνται, και Χριστός και είδωλα δεν συμβιβάζονται.

Νομίζω ότι η Δύση έχει ελαφρυντικά που προσπαθεί να αποχριστιανικοποιηθεί. Εκεί επικράτησε η αίρεση και ταυτίστηκε η σκληρή ηθικολογία που κούρασε τόσους αιώνες τους ανθρώπους και θέλουν να απαλλαγούν απ’ αυτό το φορτίο της θρησκείας που δεν ζωοποιεί.

Τους μιμούνται βέβαια και πολλοί δικοί μας άρχοντες, κυρίως από κόμπλεξ, αλλά και γιατί δεν γεύτηκαν την Ορθοδοξία.

Μεγάλη πλάνη στην εκκλησία μας επικράτησε κατά τον καιρό της τουρκοκρατίας. Μεταφράστηκαν δυτικά κείμενα για την πνευματική δήθεν κατάρτιση του Γένους μας, με τα περί ικανοποιήσεως της Θείας Δικαιοσύνης. Έκανες μια αμαρτία, θα κάνεις μια ενάρετη πράξη για να ικανοποιηθεί η θιγείσα Δικαιοσύνη του Θεού. Αλίμονο αν ο Θεός ήταν μπακάλης. Και βρίσκεται ο άνθρωπος σε συνεχές άγχος για να τακτοποιήσει τους λογαριασμούς του με τον Θεό. Αμαρτάνουμε, το συνειδητοποιούμε, ζητούμε συγχώρεση από τον Θεό που γνωρίζει τα πάντα και αν είναι κάτι σημαντικό, δια της Εξομολογήσεως ζητούμε την άφεση της εκκλησίας. Όχι γιατί πράξαμε μια προσωπική αμαρτία, αλλά γιατί αμαρτάνοντας πληγώνουμε το Σώμα του Χριστού, την Εκκλησία. Αν κάτσουμε να ψειρίζουμε τα καθημερινά, τότε στην προσπάθεια της τακτοποίησής τους χάνουμε το τραίνο, η ζωή προχωράει. Η Εκκλησία μας σε κάθε ακολουθία και κυρίως στη Θεία Λειτουργία προσεύχεται για την άφεση και συγχώρεση των αμαρτιών πάντων των ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών και λαμβάνουμε την άφεση όταν αισθανόμαστε μέλη της εκκλησίας μας και δεν αγωνιζόμαστε μόνο για την ατομική μας τακτοποίηση. Έχουμε την αλήθεια ανόθευτη αλλά δεν την βιώνουμε. Το πολίτευμα του Χριστιανού εν ουρανοίς υπάρχει.

Εμείς προσπαθούμε και απαιτούμε από τους άλλους να χτιστεί ένας κόσμος αγγελικά πλασμένος. Αυτό δεν γίνεται. Το Ευαγγέλιο λέει: «εν τω κόσμω θλίψιν έχετε, αλλ’ εγώ νενίκηκα τον κόσμον».

...Όταν χαλαρώσουμε από τις ενοχές μας μπορούμε, ως βάλσαμο, να δεχθούμε στην ψυχή τον λόγο του Θεού που μας τρέφει. Δεν τρέφεται ο άνθρωπος μόνο με ψωμί, αλλά και με τα ζωοποιά λόγια του Θεού. «Ουκ επ’ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος αλλ’ εν παντί ρήματι εκπορευομένω δια στόματος Θεού»

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Αποσπάσματα απο ομιλία του Γέροντα Μακάριου του Ιερού Χιλιανδαρινού Κελλίου Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά, με θέμα: «ουκ επ' άρτω μόνο ζήσεται ο άνθρωπος».(απομαγνητοφωνημένη).

Πηγή: http://agioritikesmnimes.blogspot.com/2012/04/1020.html?spref=fb