1) Το κίνημα του καπιταλισμού απαντά στην ελληνική κρίση;

Το κίνημα της πατάτας αποτελεί το πρώτο μεταρρυθμιστικό βήμα μετά την χρεοκοπία που ξεκινά από την βάση της οικονομίας και της κοινωνίας και απειλεί τα μονοπώλια και τις συντεχνίες.

Το κίνημα της πατάτας δεν αφορά συντεχνίες που αποκλείουν δρόμους και με τις γροθιές υψωμένες προσπαθούν να εκβιάσουν τον «ουρανό» να βρέξει λεφτά, που έχουν αρπαχτεί βιαίως από τους φορολογούμενους ή θα αρπαχτούν στο μέλλον μέσω του τωρινού δανεισμού... Είναι ακριβώς το αντίθετο. Απαιτεί την λειτουργία της αγοράς και του ανταγωνισμού όπως δεν μπορεί να τα εξασφαλίσει το κράτος λόγω των αγκυλώσεων που έχει δημιουργήσει στην αγορά.

Τι είναι το κίνημα της πατάτας;

Από την μια πλευρά είναι παραγωγοί που επιδιώκουν το προσωπικό τους συμφέρον που είναι να πωλούν το προϊόν που παράγουν στην καλύτερη τιμή που μπορούν.

Από την άλλη πλευρά είναι οι καταναλωτές που θέλουν να αγοράζουν στην καλύτερη τιμή που μπορούν να βρουν στην αγορά.

Το αποτέλεσμα είναι οι παραγωγοί να πωλούν στην διπλάσια ή τριπλάσια τιμή από αυτή που πωλούσαν πριν και οι καταναλωτές να αγοράζουν στη  μισή ή το ένα τρίτο της τιμής που αγόραζαν πριν.

Πριν το κίνημα της πατάτας οι παραγωγοί πωλούσαν προς 0,10 ευρώ το κιλό και οι καταναλωτές αγόραζαν, προς 0,70 με 1 ευρώ το κιλό.
Το «κίνημα» εξασφάλισε τιμές διπλάσιες για τους παραγωγούς και μεταξύ 0,25-0,30 ευρώ για τους καταναλωτές. Η διαφορά αυτή επετεύχθη γιατί παραγωγοί και καταναλωτές παρέκαμψαν την μονοπωλιακή διαμεσολάβηση των χονδρεμπόρων και λιανεμπόρων που λυμαίνονταν την αγορά ελέω της απουσίας κανόνων ανταγωνισμού.

Αν τον κίνημα της αγοράς διατηρηθεί για μερικές εβδομάδες και επεκταθεί και σε άλλα προϊόντα, το πιο πιθανό είναι οι χονδρέμποροί και λιανέμποροι του κλάδου, πιεσμένοι από τον κίνδυνο της εξαφάνισης, να φροντίσουν να προσαρμόσουν τα περιθώρια κέρδους τους ανάλογα με τα νέα δεδομένα.

Κίνδυνος για τους επαγγελματίες «μεσάζοντες»...

Μόνο το ΚΚ έχει αντιληφθεί υποσυνείδητα τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει για το καθεστώς της παρασιτοκρατίας και βγήκε να το καταδικάσει, με το πάγιο σκεπτικό πως όλα τα προβλήματα θα λυθούν στη μετά «θάνατο» ζωή. Δηλαδή στην μετά την σοσιαλιστική επανάσταση κοινωνία. Βλέπε: Το ΚΚΕ καταδικάζει το κίνημα της πατάτας...

Η υπόλοιπη αριστερά, βυθισμένη στο οίστρο του λαϊκισμού που την χαρακτηρίζει,  δεν αντελήφθη πως το κίνημα της πατάτας, αποτελεί την  έμπρακτη αμφισβήτηση του γραφειοκρατικού κεντρικού σχεδιασμού που ευαγγελίζεται.

Το κίνημα της πατάτας ίσως αποτελεί το πρώτο βήμα της ώθησης, από την βάση της κοινωνίας και της οικονομίας, των μεταρρυθμίσεων που αδυνατεί να φέρει σε πέρας το κράτος των συντεχνιών και των μονοπωλίων.

Παραγωγοί και καταναλωτές μπορεί να μην γνωρίζουν τίποτα για τον Ανταμ Σμίθ, αλλά οι πράξεις τους  αποτελούν την καλύτερη επιβεβαίωση των διαπιστώσεών του.  Ιδού  γιατί:
«Στις οικονομίες της αγοράς το ατομικό συμφέρον αποτελεί τον κύριο μοχλό της λειτουργίας τους.

Όλοι οι φορείς της οικονομικής δραστηριότητας, καταναλωτές, παραγωγοί, εργαζόμενοι, επενδυτές, ιδιοκτήτες γης και ακινήτων και άλλοι, επιδιώκουν να ικανοποιήσουν όσο γίνεται καλύτερα το ατομικό τους συμφέρον.

Σύμφωνα με τον Σμιθ, αυτό δε δημιουργεί προβλήματα για τη μεγιστοποίηση της κοινωνικής ευημερίας. Αντίθετα συμβάλλει σε αυτήν διότι δίνει προσανατολισμό και συνέπεια στην οικονομία, η οποία, διαφορετικά, λειτουργώντας χωρίς την άσκηση πίεσης και χωρίς κεντρική κατεύθυνση από κάποιο όργανο, θα κατέληγε σε χάος.» Πηγή: Ο ρόλος του ατομικού συμφέροντος...
 
Η επιδίωξη του ατομικού συμφέροντος ενισχύει τον ανταγωνισμό, την σωστή κατανομή των πόρων, την ορθολογική κατανομή του παραγωγικού δυναμικού και την καινοτομία. Αποτελεί το μόνο δρόμο βιώσιμης εξόδου από την κρίση της χρεοκοπίας του ελληνικού μοντέλου.

Το κίνημα της πατάτας κινδυνεύει από τους διαμεσολαβητές που στην προκειμένη φάση εμφανίζονται οι δήμοι. Αν οι δήμοι επιδιώξουν και αυτοί το ατομικό τους συμφέρον τότε στη θέση των παλιών μονοπωλίων θα προκύψουν καινούργια. Παραγωγοί και καταναλωτές θα πρέπει να διατηρήσουν την επαφή και τους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού...

Το κράτος το μόνο που έχει να κάνει είναι να διασφαλίσει την καλή λειτουργία των κανόνων της αγοράς μεταξύ των δύο πλευρών.

2) Ψηλότερα οσονούπω, ανάλογα με PSI...

Οι επόμενες εκλογές έχουν αρχίσει να προσδιορίζονται περί τα τέλη του επόμενου μήνα.

Οι επόμενες εκλογές είναι πιθανό να οριστικοποιήσουν το τέλος μιας περιόδου εσωτερικής αβεβαιότητας και να αποδυναμώσουν τους δημαγωγούς από το επιχείρημα της αναντιστοιχίας λαϊκής βούλησης και πολιτικής εκπροσώπησης.

Όχι, δεν πιστεύω πως η Ελλάδα θα επιχειρήσει να αναστήσει το σοβιετικό μοντέλο, που κατέρρευσε πριν από 20 χρόνια, κάτω από τα δραματικά αδιέξοδα που είχε δημιουργήσει σε εκατοντάδες εκατομμύρια.
Οι πρόσφατες αποφάσεις στην Βουλή και την ευρωζώνη έχουν απομακρύνει κατά ένα βήμα τη χώρα από το ενδεχόμενο μια άτακτης χρεοκοπίας και πιθανής εξόδου από το Ευρώ.

Οι επόμενες εκλογές είναι πιθανό να αυξήσουν αυτή την απόσταση ή να την εκμηδενίσουν.

Εκτιμώ πως θα συμβεί το πρώτο και εκ τούτου αναμένω την αγορά οσονούπω ψηλότερα.

Βλέπε: Κοιτάει  ψηλότερα πριν τις εκλογές...

Η κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές πρέπει να προωθήσει με πυγμή ένα εθνικό σχέδιο μετασχηματισμού της ελληνικής οικονομίας από παρασιτική σε παραγωγική και ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια.

3) Τράπεζες
 
Οι όροι των αυξήσεων κεφαλαίου θα καθορίσουν την συμμετοχή ή όχι των ιδιωτών, Ελλήνων ή ξένων.  Μια αύξηση κεφαλαίου π.χ. σε τιμή κοντά στη λογιστική αξία, δηλ. ένα προς ένα σε σχέση με την τιμή προς λογιστική αξία, μοιάζει δύσκολο να προσελκύσει ιδιώτες, καθώς στις ευρωπαϊκές αγορές αυτή τη στιγμή προσφέρονται καλές τραπεζικές μετοχές σε τιμές χαμηλότερες της λογιστικής...

4) Μετοχές εξωτερικού...

κ. Στούπα,
 
Σε περίπτωση που κάποιος έχει μετοχές εξωτερικού σε ελληνική χρηματιστηριακή εταιρεία και μάλιστα "δημόσιου" συμφέροντος τράπεζας, πιστεύετε ότι είναι ασφαλής; Ο θεματοφύλακας είναι μεγάλη τράπεζα του εξωτερικού, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν είναι επικίνδυνο το ελληνικό δημόσιο να έχει πρόσβαση στα στοιχεία αλλά και τη διαχείριση του χαρτοφυλακίου σου;

Με αφορμή τα παραπάνω και για ασφάλεια σκέφτομαι τη μεταφορά του χαρτοφυλακίου σε άλλη τράπεζα κατά προτίμηση του εξωτερικού. Από το διαδίκτυο είδα ότι η δανέζικη Saxo Bank κάνει εύκολα τη μεταφορά αυτή στο δικό της λογαριασμό, αλλά αισθάνομαι κάπως ανασφαλής από το γεγονός ότι όλα γίνονται μέσω διαδικτύου και δεν υπάρχει καμία "προσωπική" επαφή. Γνωρίζετε την εν λόγω τράπεζα και πόσο ασφαλή τη θεωρείτε; Υπάρχουν άλλες που θα μπορούσατε να μου αναφέρετε και που λειτουργούν ανάλογα; (μέσω διαδικτύου)
 
Εννοείται ότι η γνώμη σας είναι απλά συμβουλευτική και δεν αναλαμβάνετε την παραμικρή ευθύνη. Παρακαλώ σε περίπτωση δημοσίευσης όλου ή μέρους του μηνύματος να μη δημοσιευτούν στοιχεία μου.
ΓΠ
 
Απάντηση: Δεν πιστεύω πως το κράτος θα επιδιώξει να αποκτήσει τον έλεγχο επενδυτικών χαρτοφυλακίων, εκτός αν κερδίσει τις εκλογές η άκρα αριστερά που πιστεύει στην κρατικοποίηση των πάντων.

Αν οι μετοχές βρίσκονται σε θεματοφύλακα του εξωτερικού νομίζω πως ούτε η άκρα αριστερά θα μπορέσει να τις δημεύσει, γιατί αυτές προστατεύονται από διεθνείς συμβάσεις που αφορούν τα δικαιώματα στην ιδιοκτησία.

Αυτό που ελέγχουμε σε αυτές τις περιπτώσεις είναι από ποια αρχή εποπτεύεται ο διαμεσολαβητής και ο θεματοφύλακας. Τι ακριβώς προβλέπει αυτή η αρχή σε περίπτωση χρεοκοπίας ή κάποιου ατυχήματος;

Επιπλέον όσοι ψάχνουν στο εξωτερικό για χρηματιστηριακές υπηρεσίες πρέπει να ελέγχουν επίσης και να συγκρίνουν κόστος εκτέλεσης εντολών και κόστος θεματοφυλακής.
 
5) Δεσμεύσεις καταθέσεων...

Κύριε Στούπα, καλημέρα,

Διαβάζοντας  τα σημερινά άρθρα, πληροφορήθηκα ότι κάποια ΔΟΥ  κατέσχεσε  λογ/σμό πολίτη  με υπόλοιπο 20 € και άλλη μία  ποσό 6700 €, για χρέη τους προς το Δημόσιο. Αυτό που μου προξενεί πραγματικά αλγεινή εντύπωση είναι το εξής:

1. Ττο Δημόσιο προκειμένου να εξασφαλίσει τα οφειλόμενα σε αυτό δεσμεύει καταθέσεις ακόμη και μικρουπολοίπων  με διαδικασίες express, (και καλά κάνει αν το θέσει κάποιος από την πλευρά της οφειλής), όμως αν κάποιος πολίτης δεν έχει πάρει ακόμη την επιστροφή του φόρου του, ή επιχειρηματίας -συνεπέστατος στις υποχρεώσεις του-δεν έχει πάρει της επιστροφή του ΦΠΑ του, δεν μπορεί να κατάσχει  αντίστοιχα καταθέσεις η ακίνητο του Δημοσίου.

Για να το καταφέρει πρέπει να περάσουν χρόνια και να ξοδέψει μια περιουσία. Αποτρεπτικοί μηχανισμοί.
Δύο μέτρα  δύο και τα σταθμά.  Μας θυμίζει ιστορίες του Χότζα που στη μοιρασιά έλεγε....ένα  για μένα ,ένα για σένα, ένα για μένα και πάλι ένα για μένα, ένα για σένα ένα για μένα....κ.ο.κ.
 
2. Και αν υποθέσουμε ότι όλα δουλεύουν καλά σ αυτό το ρημαδοκράτος, γιατί να μην μπορεί ο εργαζόμενος να δεσμεύσει καταθέσεις του επιχειρηματία που του οφείλει 5000 € π.χ. από τον Ιανουάριο του 2011?
 
ευχαριστώ για την φιλοξενία.
 
με εκτίμηση  Σ.Τ
 
6) Τώρα που τέλειωσαν τα δανεικά, μας έπιασαν οι πατριωτισμοί...
 
Τη χώρα που τσάκισε τον παραγωγικό ιδιωτικό της τομέα, για να σώσει την δημόσια εκλογική της πελατεία. Που χώρισε τους εργαζόμενους σε κατηγορίες, δικών μας και μη. Που γέμιζε λεωφορεία, για να κατεβαίνουν στην Αθήνα σε προεκλογικές συγκεντρώσεις, δωρεάν, πλήρωνε βλέπεις το κόμμα. Ποιος πλήρωνε; Δες τώρα το λογαριασμό αγανακτισμένε, να δεις ποιος πλήρωνε. Α, ξέρω, δεν ήσουν εσύ προσωπικά. Ούτε εγώ ήμουν προσωπικά, φίλε, αλλά ο λογαριασμός ήρθε στο τραπέζι, αφού είχα την ατυχία να καθόμαστε μαζί.